مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی قدرتی، تعادلی و ترکیبی (قدرتی و تعادلی) بر کنترل پاسچر، قدرت، راه رفتن و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ام اس، کیفیت زندگی، راه رفتن، قدرت، کنترل پاسچر
چکیده	چکیده مقدمه و اهداف: بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) با مشکلات بی شمار جسمانی از جمله اختلالات تعادل، ضعف عضلانی و خستگی مواجه می باشند. تمرین درمانی یکی از روش های مکمل درمانی برای توانبخشی بیماران مبتلا به ام اس محسوب می شود، لذا هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی- مقاومتی) بر کنترل پاسچر، قدرت، راه رفتن، کیفیت زندگی، خستگی و حس عمقی زنان مبتلا به بیماری ام اس بود. مواد و روش ها: تعداد 30 زن مبتلا به بیماری ام اس با توجه به سطح ناتوانی بصورت هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه تمرینات تعادلی(میانگین ± انحراف استاندارد، سن 9/4±30/35 سال، قد 38/6±5/161سانتی متر و وزن 9/18±3/67کیلوگرم ،3/0±1/2EDSS) ، مقاومتی (میانگین ± انحراف استاندارد، سن 78/3±10/35سال، قد 18/5±4/163سانتی متر و وزن 02/8±30/65کیلوگرم 48/0±30/2EDSS) و ترکیبی (تعادلی- مقاومتی) (میانگین ± انحراف استاندارد، سن 80/3±60/33سال، قد 36/4±20/162سانتی متر و وزن 37/4±40/64کیلوگرم) تقسیم بندی شدند.کنترل پاسچر (تست تعادلی برگ و آزمون TUG )، قدرت (داینامومتر ایزوکینتیک و داینامومتر دستی)، راه رفتن (شش دقیقه راه رفتن)، کیفیت زندگی (پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی بیماران ام اس MSQOL-54)، خستگی (شاخص خستگی) و حس عمقی (داینامومتر ایزوکینتیک) بیماران قبل و بعد از هشت هفته (هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای) تمرینات مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس مکرر و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند P<0.05)). یافته ها: در خصوص کنترل پاسچر تفاوت معنی داری بین بیماران سه گروه تمرین مشاهده شد P<0.05))، بطوریکه هر یک از تمرینات تعادلی و مقاومتی به تنهایی در مقایسه با گروه ترکیبی بیشتر باعث افزایش کنترل پاسچر بیماران گردید. در خصوص قدرت عضلانی و استقامت راه رفتن علیرغم اینکه تمرینات موجب بهبودی بیماران شد، اما از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین بیماران سه گروه مشاهده نشد P>0.05)) . در ارتباط با کیفیت زندگی، خستگی و حس عمقی علیرغم اینکه تمرینات موجب بهبودی بیماران شد، اما از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین بیماران مشاهده نشدP>0.05)). نتیجه گیری: از یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات تعادلی و مقاومتی به تنهایی تاثیر بیشتر
پژوهشگران	نادر رهنما (استاد راهنما)، مریم محمد زاده (دانشجو)، یوسف مقدس تبریزی (استاد مشاور)، شهناز شهربانیان (استاد مشاور)