عنوان
|
تعیین میزان پروتئین، روغن و ترکیب اسیدهای چرب در برخی ژنوتیپ های گردو(Juglans regia L.) در استان لرستان
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
اسیدهای چرب، کروماتوگرافی گازی، گردو (Juglans regia L.)، لرستان
|
چکیده
|
گردو (Juglans regia L.) بدلیل داشتن اسیدهای چرب غیراشباع بعنوان یکی از مهم ترین خشک میوه ها از نظر ارزش غذایی می باشد. در این پژوهش 14 ژنوتیپ برتر گردو در سه منطقه از استان لرستان از نظر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی شامل پروتئین، روغن و اسیدهای چرب مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان روغن مغز گردو به روش سوکسله و ترکیب اسیدهای چرب روغن توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد میزان پروتئین بین 15تا19 درصد از وزن خشک (در 1 گرم از مغز آسیاب شده گردو) متغیر بود که با استفاده از روش کجلدال درصد ازت نمونه ها محاسبه شد .نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر منطقه بر همه خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی مورد بررسی در این پژوهش بجز صفت وزن میوه با پوست سخت در سطح یک درصد معنی دار بود. در 14 صفت دیگر که شامل روغن، طول میوه با پوست سبز، عرض میوه با پوست سبز، طول میوه با پوست سخت، عرض میوه با پوست سخت، وزن پوست سبز، وزن میوه با پوست سبز، طول مغز، عرض مغز، وزن مغز و تعداد بین مناطق مختلف تفاوت مشاهده شد که این اختلاف از لحاظ آماری نیز معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که ژنوتیپ های منطقه بروجرد در همه صفات مقادیر بالاتری از ژنوتیپ ها در مناطق خرم آباد و الشتر از نظر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی مورد بررسی داشتند. تجزیه واریانس اسیدهای چرب نشان داد اثر ژنوتیپ بر مقدار اسیدچرب مورد بررسی در سطح یک درصد معنی دار شد. مقدار روغن کل در ژنوتیپ های مختلف بین 61-51 درصد از وزن خشک (در 10گرم از مغز آسیاب شده گردو) بود. نتایج مقایسه میانگین مقدار اسیدهای چرب نشان داد که پالمیتیک اسید در ژنوتیپ های بروجرد 1 و 3، اولئیک اسید در ژنوتیپ بروجرد 4، لینولئیک اسید و لینولنیک اسید هر دو در ژنوتیپ چگنی 1 و 3 گادولئیک اسید مشابه پالمیتیک اسید در ژنوتیپ بروجرد بیشترین مقدار را داشت. تجزیه به مؤلفه های اصلی بر اساس صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی نشان داد سه عامل اصلی و مستقل که مقادیر ویژه ی آنها بیشتر از یک بودند توانستند در مجموع 30/88 درصد واریانس کل را توجیه نمایند. تجزیه کلاستر صفات مورفولوژیک نشان داد که در ضریب تشابه 36/29 نمونه ها به دو گروه اصلی تقسیم شدند که ژنوتیپ های الشتر به تنهایی در یک خوشه و 11 ژنوتیپ دیگر در خوشه دوم قرار گرفتند. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که
|
پژوهشگران
|
منصور غلامی (استاد راهنما)، مریم غلامی پور (دانشجو)، عبدالله احتشام نیا (استاد مشاور)
|