|
عنوان
|
بررسی مبانی اسلام در بر قراری صلح جهانی با تأکید بر آرای بوعلی سینا
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ابن سینا، انسان، صلح، دین، توحید، اسلام
|
|
چکیده
|
دین اعتقاد و باوری است همراه با اعمال و رفتار فردی و اجتماعی. دین توحیدی مشتمل بر باور به توحید، نبوت و معاد است. ادیان توحیدی گرچه در وجوهی اشتراک دارند لکن از ممیزات خاصی نیز برخوردارند. اسلام دین رحمت نامیده شده است در برابر ادیانی که محبت یا قدرت را مقصد دعوت خویش دانسته اند. رحمت، رساندن هر چیز به کمال شایسته آن است. برای رسیدن به کمال باید نیروها از قوه به فعل رسیده و استعدادها شکوفا گردد. از این رو انسان ضعیف آفریده شده است تا با تعاون و مدنیت به کمال برسد. «نیازمندی» لازمه زندگی اجتماعی است و «جدال و خصومت» بر سر منافع آن، عارضه طبیعی این فقر و ضعف است. «قانون الهی» که بر اساس نیازهای واقعی و عادلانه تنظیم شده است، داوری برای حل این تعارضات است. «دین» حقیقی همان قانون الهی است که روابط فرد با خود و جامعه را بر اساس باور توحیدی بنا می سازد تا مردم بر روی زمین قسط را بر قرار ساخته و با مدد مصلحان در جامعه ای صالح به «صلحی جهانی» دست یابند و به سعادت دنیوی و اخروی نایل گردند. مقاله حاضر در صدد است تا با ارائه تعریف دین و کارکردهای آن، مسئله نیاز به دین در زندگی دنیوی (بر اساس اعتقاد به حیات اخروی) را با تأکید بر آرای سیاسی بوعلی سینا، مورد تأکید قرار داده و مبانی دین اسلام در بر قراری صلح را بیان کند.
|
|
پژوهشگران
|
محمد ابراهیم ترکمانی (نفر اول)، فرشته ندری ابیانه (نفر دوم)
|