مشخصات پژوهش

صفحه نخست /بررسی زمین شناسی مهندسی و ...
عنوان بررسی زمین شناسی مهندسی و تاثیر انجماد- آب شدن بر خاک های بهسازی شده با آهک در منطقه فقیره، همدان
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها بهسازی، آهک، انجماد – آب شدن، فقیره، همدان
چکیده با توجه به گسترش خاک های مساله دار در سطح کشور، بهسازی این خاک ها قبل از اجرای پروژه های عمرانی ضروری است. برای بهسازی خاک از مواد تثبیت کننده مختلفی نظیر سیمان،آهک، قیر،کلرور کلسیم یا سدیم استفاده می شود. انتخاب نوع ماده تثبیت کننده به عوامل زیادی از قبیل جنس خاک، شرایط جوی منطقه، وفور و سهولت استفاده در خاک، میزان بارگذاری و نوع پروژه و هزینه عملیات بستگی دارد. یکی از مؤثرترین روش های بهبود ویژگی های خاک های حاوی رس استفاده از آهک می باشد. در این پژوهش، به منظور بررسی رفتار مهندسی خاک های بهسازی شده با آهک زنده در منطقه فقیره، اقدام به نمونه برداری گردید. در اجرای پروژه های عمرانی در مناطق سردسیر، چرخه های انجماد – آب شدن اهمیت زیادی دارد. چرخه های انجماد – آب شدن، در موقعیت های ترمودینامیک در دمای زیر صفر درجه می تواند ایجاد شوند و ویژگی های مهندسی خاک ها را تغییر دهند. در این تحقیق آزمایش هایی برای بررسی تأثیر چرخه های انجماد – آب شدن بر روی خصوصیات مقاومتی خاک بهسازی شده با آهک انجام شده است. نمونه های آماده شده در معرض حداکثر 9 چرخه ی انجماد – آب شدن قرار گرفتند. بر اساس نتایج آزمایش دانه بندی و حدود آتربرگ، نمونه ها در سه رده SM و CL و SC قرار گرفتند. رفتار مکانیکی نمونه ها با انجام آزمایش های تعیین درصد رطوبت، دانه بندی و هیدورمتری، تعیین pH، حدودآتربرگ، تعیین GS، آزمایش تراکم پروکتور استاندارد،آزمایش برش مستقیم و آزمایش مقاومت فشاری تک محوری ارزیابی شد. جهت بررسی تغییرات ویژگی های ژئوتکنیکی خاک های منطقه فقیره، مقادیر 1، 3، 5، 7 و 9 درصد وزنی آهک زنده به خاک اضافه شده و دوره های عمل آوری متفاوت در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده، افزودن آهک زنده باعث بهبود کارآیی و خصوصیات مهندسی نمونه ها شده است. برای بررسی تأثیر چرخه های انجماد – آب شدن آزمایش های آزمایشگاهی همچون برش مستقیم، مقاومت فشاری تک محوری، تعیین تورم ناشی از انجماد و افت وزنی نمونه ها ناشی از انجماد بر روی نمونه های خاک پایه و نمونه های بهسازی شده با درصد آهک بهینه و دوره عمل آوری 28 روزه انجام شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با قرارگیری نمونه ها در چرخه های انجماد – آب شدن مقاومت نمونه ها کاهش می یابد. چرخه های انجماد – آب شدن همچنین باعث افزایش مقدار زاویه اصطکاک داخلی و کاهش چسبند
پژوهشگران سیدداود محمدی کهنگی (استاد راهنما)، آرزو آبرفت (دانشجو)