|
عنوان
|
بررسی تغییرات زمانی و مکانی و پهنه بندی پارامترهای کیفی منابع آب زیرزمینی با استفاده از روش های زمین آماری دشت دهگلان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
کیفیت آب زیرزمینی ، پهنه بندی ،کریجینگ، دشت دهگلان
|
|
چکیده
|
منابع آب زیرزمینی به عنوان ذخایر ارزشمند و زیربنایی توسعه کشورها، همواره مد نظر بوده و تحلیل کیفیت آب یکی از قسمت های مهم مطالعات آب های زیرزمینی است. بنابراین جهت مدیریت صحیح منابع آب و برقراری تناسب بین کیفیت آب و نحوه استفاده از آنها، اطلاع از چگونگی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت آبهای زیرزمینی امری ضروری محسوب می شود. در این تحقیق پس از نرمال سازی داده ها پهنه بندی توزیع مکانی دو شاخص مهم کیفیت آب زیرزمینی شامل TDS و EC با استفاده از تکنیک های زمین آمار انجام شد و روند تغییرات پارامترهای EC ،TDS آب زیرزمینی دشت دهگلان دوره آماری 95-94 در دو فصل بهار و تابستان بررسی شد. تکنیک های زمین آمار مختلف مانند کریجینگ ، معکوس فاصله وزنی و روش شبکه توابع پایه ی شعاعی بر داده های 33حلقه چاه اعمال و نقشه پیوسته TDSو EC در محیط نرم افزار(10/3 ArcGIS)تهیه گردید برای انتخاب روش مدل سازی دو آماره میانگین مجذور مربعات خطای نرمال(NRMSE) و میانگین خطای سوگیری (MBE)در قالب تکنیک اعتبارسنجی متقابل به کار گرفته شد. نتایج نشان داد روش کریجینگ در مدل سازی عوامل کیفی برتری دارد. عاملEC (هدایت الکتریکی املاح محلول) و TDS (باقی مانده جامد محلول) از خصوصیات اصلی آب زیرزمینی هستند بر همین اساس پهنه بندی به منظور درون یابی این عوامل کیفی در سطح آبخوان در دشت صورت گرفت.پهنه بندی تغییرات مکانی نشان داد مقادبر ECو TDSدارای روند تغییرات مشابهی است. در نهایت با تفریق نقشه شوری و نقشه مواد جامد محلول در دو فصل، نقشه تغییرات شوری و مواد جامد محلول ترسیم گردید. نتایج پهنه بندی تغییرات مکانی نشان داد مقادیر EC و TDS در قسمت های شرقی و شمال دشت دهگلان روند افزایشی داشته به طوری که مقادیر EC از بازه461/7-486/6 به 634/1-753/6 و TDS از بازه 288/8-302/9 به 410/6-498/1افزایش یافت .
|
|
پژوهشگران
|
شرمین میره کی (نفر اول)، عبداله طاهری تیزرو (نفر دوم)
|