عنوان
|
بررسی اثر سرعت و شیب جاگینگ بر مقدار زاویه پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
سرعت؛ شیب؛ جاگینگ؛ زاویه پشت پا؛ پای چرخیده به خارج
|
چکیده
|
مقدمه و اهداف هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر تغییر سرعت و شیب تردمیل بر مقدار زاویهی پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج طی فاز استانس، راه رفتن و دویدن بود. مواد و روش ها بدین منظور تعداد 15 نفر از دانشجویان پسر به صورت هدفمند و بر اساس شاخص افتادگی استخوان ناوی انتخاب شدند، و پس از قرارگیری نشانگرها بر طبق مدل نشانه گذاری کلارک (1983)، هر آزمودنی به مدت 20 دقیقه، عمل راه رفتن و دویدن را در سه شیب (0، 5 و 10 درجه)، و سه سرعت (25/1، 25/2، 25/3 متر بر ثانیه) بدون استفاده از کفش انجام داد. اطلاعات دو بعدی زاویهی پشت پای آزمودنی ها با استفاده از دو دوربین فیلم برداری (125 هرتز)، و سیستم آنالیز حرکت (Hp cosmos para motion) ثبت گردید. یافته ها نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که مقدار زاویهی پشت پای آزمودنی در نتیجه افزایش شیب تردمیل، به جز در مرحله جدا شدن انگشتان پا از زمین، در سایر مراحل فاز استانس راه رفتن و دویدن از کاهش معنا داری برخوردار است. همچنین، پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش سرعت تردمیل، مقدار زاویهی پشت پای آزمودنی ها نیز به طور معناداری در کلیه مراحل فاز استانس راه رفتن و دویدن افزایش می یابد(001/0p≤). نتیجه گیری بر اساس نتایج به دست آمده از محدوده های (شیب و سرعت) مورد بررسی، به نظر می رسد عامل افزایش سرعت نسبت به عامل افزایش شیب، عامل مؤثرتری در افزایش و ایجاد نوسانات نامطلوب مقدار زاویهی پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج باشد.
|
پژوهشگران
|
حسین فرزانه (نفر اول)، سعید ایل بیگی (نفر دوم)، مهرداد عنبریان (نفر سوم)
|