|
عنوان
|
توانایی سویه های مختلف باکتری مصرف کننده لاکتات جداسازی شده از شکمبه شتر و گاومیش در کنترل اسیدوز شکمبه
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
باکتری مصرف کننده لاکتات ، اسیدوز، پروبیوتیک، مگاسفرا السدنی،pH
|
|
چکیده
|
اسیدوز لاکتیکی در نشخوارکنندگان پس از مصرف کربوهیدرات هایی با قابلیت تخمیر بالا و تولید بیش از حد اسید های آلی رخ می دهد. این بیماری باعث کاهش pH شکمبه و از بین رفتن تعادل میکروبی آن می شود. راه کارهای متعددی برای پیش گیری و کنترل این اختلال استفاده می شود. یکی از جدیدترین روش ها دستکاری تخمیر شکمبه با استفاده از میکروب های زنده است. به منظور بررسی توانایی سویه های مختلف باکتری مصرف کننده لاکتات جداسازی شده از شکمبه شتر، گاومیش، گوسفند و بز در کنترل بیماری اسیدوز، در شرایط آزمایشگاهی، آزمایشی به شرح زیر طراحی گردید. در این آزمایش ابتدا به منظور جداسازی باکتری های مصرف کننده اسید لاکتیک، مایع شکمبه از گوسفند و بز های نر، با استفاده از تروب دهانی که به جیره حاوی 70 درصد کنسانتره سازگار شده بودند گرفته شد. 5 سی سی از نمونه شیرابه شکمبه به دست آمده را با 45 سی سی از محلول ADS در شرایط بی هوازی مخلوط شد سپس درب آن پلمپ شد و با محلول ADS تا رقت 9-10 رقیق شد. از رقت های مورد نظر مقدار 5/0 میلی لیتر به محیط کشت مایع درون لوله های هانگیت اضافه شد و در دمای 39 درجه سانتی گراد نگه داری شدند. با مشاهده رشد باکتری در این محیط، به محیط کشت حاوی آگار منتقل شدند. از این مرحله به بعد، انتقال به محیط جامد به روش رل تیوب روی یخ انجام شد و لوله ها به انکوباتور39 درجه سانتی گراد منتقل شدند. پس از رشد، کلنی ها به درون لوله هانگیت حاوی محیط کشت BM10 مایع منتقل شدند. این مراحل تا زمانی که کلنی های منفرد و با تراکم کم در محیط جامد مشاهده شدند، ادامه یافت. سویه های خالص شده به منظور ادامه آزمایش ها به محلول گلیسرول منتقل و در فریزر20- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. در مرحله دوم آزمایش از تست اسیدوز به منظور بررسی توانایی سویه ها استفاده شد. ابتدا 1 گرم خوراک(50 درصد سیلوی ذرت + 25 درصد آرد جو + 25 درصد کنجاله سویا) را در هر ویال وزن کرده و سپس 40 میلی لیتر مایع شکمبه تحت گاز CO2 در هر ویال ریخته و درب آن ها پلمپ شد. تیمارها شامل: شاهد، آنتی بیوتیک (ویرجینیا مایسین) و سویه های باکتری مگاسفرا السدنی بود. ویال ها در بن ماری 39 درجه سانتی گراد قرار گرفت و در ساعت های 3، 5، 7 و 9 (بعد از زمان تزریق) میزان گاز تولیدی خوانده شد. سپس در ساعت 6 مقدار pH نمونه ها اندازه گیری شد و بعد از سانتریفیوژ (15
|
|
پژوهشگران
|
داریوش علیپور (استاد راهنما)، ناهید ریاحی (دانشجو)
|