عنوان
|
توسعه یک مدل برای شبیه سازی پویایی نیتروژن در زمین های کشاورزی تحت پوشش سیستم های زهکشی با استفاده از رویکرد پویایی سیستم
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
معادلات رایج زهکشی، معادلات جدید زهکشی، تلفات نیتروژن، مدل سازی مدیریت آب و کود، مدل سازی عمق و فاصله زهکش
|
چکیده
|
انتخاب یک معادله زهکشی با دقت قابل قبول همواره چالش اصلی طراحان برای طراحی سامانه های زهکش زیرزمینی می باشد. در این پژوهش برای تخمین شدت روزانه و تجمعی زه آب خروجی از مزرعه ای واقع در کشت و صنعت امام خمینی از هفت معادله جریان همگام زهکشی استفاده شد. نتایج ارزیابی عملکرد معادلات زهکشی نشان داد که معادله هوخهات دارای بیشترین دقت در پیش بینی شدت جریان زهکشی و معادله ارنست دارای کمترین دقت در پیش بینی شدت جریان زهکشی می باشد. همچنین از بین معادلات جدید توسعه یافته، تنها معادله یوسفی و همکاران با دقت نسبتا خوبی شدت جریان خروجی از زهکش را پیش بینی نمود و در اولویت دو بعد از معادله هوخهات قرار گرفت. با توجه به معیارهای زیست محیطی و نتایج این پژوهش، برای کاهش تلفات کودی در حد امکان می بایست فاصله زهکش ها افزایش و عمق زهکش کاهش داده شود. بنابراین در این منطقه، تراکم بهینه سیستم زهکشی بطوریکه مجموع تلفات زهکشی نیترات و آمونیوم را به کمتر از 25 کیلوگرم در هکتار کاهش دهد و عملکرد نسبی محصول را به مقدار 90 در صد حفظ کند، عمق و فاصله 1/1 متر و 80 متر می باشد.
|
پژوهشگران
|
جهانگیر عابدی کوهپایی (استاد راهنما)، محمد مهدی متین زاده (دانشجو)، حامد نوذری (استاد مشاور)، عدنان صادقی لاری (استاد مشاور)، محمد شایان نژاد (استاد مشاور)
|