مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تفاوت رفتار ساختمان های دارای جداساز و میراگر در زلزله های حوزه دور و نزدیک
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	حوزه نزدیک، حوزه دور، کنترل غیرفعال، جداساز، میراگر، آلیاژ حافظه دار شکلی
چکیده	مانند دیگر حوادث طبیعی، زلزله نیز یک خطر بالقوه برای زندگی بشر محسوب می شود. که هنوز امکان پیش بینی دقیق زمان و مکان وقوع آن وجود ندارد. حرکت زمین در نزدیکی گسل کاملا متفاوت از حرکت ثبت شده در فاصله دور از گسل است. در محدوده ی نزدیک گسل معمولا زمین لرزه ها به سه عامل وابسته اند. این عوامل شامل ساختار شکست، جهت انتشار شکست نسبت به ساختگاه و تغییرمکان های دائمی ناشی از لغزش گسل می باشد. در زلزله های نزدیک گسل شدت پالس در یک محدوده 10 تا 20 ثانیه ای و در زلزله های حوزه دور شدت پالس در یک محدوده زمانی بزرگتر به سازه وارد می شود، این امر باعث می شود تا سازه هایی که از شکل پذیری کمتری برخوردار هستند در زلزله های حوزه نزدیک دچار آسیب بیشتری شوند. کنترل سازه ها یکی از رویکردهای جدید در طراحی سازه های مقاوم در برابر بارهای خارجی از جمله باد و زلزله می باشد. از بین روش های مختلف، کنترل غیر فعال به دلیل عدم نیاز به منبع نیروی خارجی، سهولت نصب و نگهداری نسبت به سایر روش های کنترل از کاربرد بیشتری برخوردار است. دو دیدگاه برای مقابله با انرژی زمین لرزه وجود دارد .دیدگاه اول، روش هایی که باعث کاهش نیروی وارد به سازه به وسیله ی جدا ساختن سازه از ارتعاش زمین می شوند؛ سیستم های جداسازی پایه در این دسته قرار می گیرند. در دیدگاه دوم، جایگزین ساختن تجهیزات میرایی برای اتلاف انرژی لرزه ای مورد نظر است. این تجهیزات با اتلاف بخشی از انرژی زمین لرزه، باعث کاهش خسارات ناشی از رفتار غیرالاستیک آن ها می شوند. هدف از این مطالعه تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی برای بررسی تفاوت رفتار لرزه ای سازه های 5 و 10 طبقه با قاب خمشی مجهز به سیستم های جداساز لاستیکی با هسته سربی و میراگرهای جرمی، ویسکوز و آلیاژهای حافظه دار شکلی تحت رکوردهای نزدیک گسل (بم، کوبه، دنالی) و دور از گسل (چی چی، کوبه، طبس) می باشد. نتایج نشان دهنده عملکرد خوب سیستم جداساز آلیاژ حافظه دار شکلی در کاهش بیشینه جابه جایی بام سازه 5 طبقه نسبت به سازه 10 طبقه در زلزله های حوزه نزدیک می باشد. سیستم جداساز - میراگر ویسکوز در سازه 5 طبقه و سیستم جداساز - آلیاژ حافظه دار شکلی در سازه 10 طبقه در زلزله های حوزه نزدیک به ترتیب بیشترین کاهش را در میزان برش پایه داشتند. سیستم میراگر جرمی در هر دو سازه 5 و 10 طبقه بیشترین کاهش در میزان جابه جایی نسب
پژوهشگران	محمد شوشتری (استاد راهنما)، المیرا احمدی (دانشجو)