مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تاثیرهشت هفته تمرین استقامتی، ...
عنوان تاثیرهشت هفته تمرین استقامتی، قدرتی و ترکیبی بر غلظت اپلین سرم وآستانه درد در موشهای معتاد به مرفین متعاقب سندرم ترک
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها اپلین، اعتیاد، آستانه درد، تمرین ورزشی، سندرم ترک
چکیده چکیده: مقدمه وهدف: نوروپپتید اپلین اخیراً به عنوان یک فاکتور ضد درد شناسایی شده است. از طرفی نشان داده شده است که تمرینات ورزشی منجر به کاهش درد در بیماران وابسته به مورفین می شود. بنابراین هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات اپلین و آستانه درد در موش های سالم و وابسته به مورفین در پاسخ به سه مدل تمرین ورزشی می باشد. مواد و روش: موشهای صحرایینر وابسته به مرفین و سالم در هشت گروه توزیع شدند. گروه های تمرینی به مدت هشت هفته فعالیت استقامتی زیر بیشینه را نهایتا به مدت 55 دقیقه و سرعت 30متر در دقیقه با 75 درصدmax vo2، همچنین فعالیت قدرتی را با بار نهایتا 160 درصد وزن حیوان و ترکیبی را با حدود 50 درصد پروتکل های استقامتی و قدرتی انجام دادند. پس از اتمام ورزش، از تست تیل فلیک و فرمالین برای ارزیابی درد استفاده شد. و اپلین سرم هم به صورت الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. آنالیز آماری دادهها با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه در سطح آماری 5 درصد صورت گرفت. نتایج: سه الگوی تمرین ورزشی صرف نظر از نوع فعالیت، منجر به افزایش معنادار سطح اپلین سرم در موشهای صحرایینر سالم شد ( 05/0 p< ). این تغییرات اپلین در گروه های معتاد، نسبت به گروه کنترل سالم نیز رخ داد ( 001/0 p< ). تمرینات استقامتی و ترکیبی سطح اپلین سرم را به طور معناداری نسبت به گروه کنترل معتاد قدرتی افزایش داد ( 001/0 p< ). از طرفی هر سه الگوی تمرین منجر به کاهش آستانه درد در موشهای معتاد و بازگشت آن به سطح گروه کنترل سالم شد. نتیجه گیری: تمرینات استقامتی و ترکیبی ازمسیر افزایش اپلین منجر به کاهش افزایش درد در موش های وابسته به مرفین می شود. همچنین در موش های سالم میزان اپلین افزایش پیدا کرد اما تاثیری بر آستانه درد نداشت. پیشنهاد می شود که این مطالعه روی افراد بیمار وابسته به مرفین مورد بررسی قرار گیرد.
پژوهشگران علی حیدریان پور (استاد راهنما)، ابراهیم زرین کلام (دانشجو)