|
عنوان
|
اثر چهار هفته بیتمرینی، پس از یک دوره تمرین هوازی، برسطح اپلین پلاسما و آستانه درد موشهای صحرایی دیابتی نوع
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فعالیت بدنی هوازی، بی تمرینی، اپلین، آستانه درد، دیابت نوع I
|
|
چکیده
|
هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر چهار هفته بیتمرینی پس از ده هفته تمرین هوازی برر سر ا اپلرین پاسرما و نسرتانه درد مروش هرای صحرایی دیابتی نوع یک بود. 022 گرم ، در دو گروه تقسیم و بره یکری از گرروه هرا، بوسریل تزریرز زیرپوسرتی ± روششناسی: 22 سر رت نر نژاد ویستار با محدودۀ وزنی 22 استرپتوزوسین ) 02 میلیگرم درکیلوگرم(، دیابت نوع I ، القاء شد. سپس هر کدام از دو گروه سالم و دیابتی، در دو زیرر گرروه ورزش )تجربری( و بری - تحرک )کنترل(، تقسیم شدند. گروههای تجربی، در یک دوره تمرین هوازی 12 هفتهایی، پنج روز درهفته، روزی یک ساعت، دویدن، بر روی تردمیل و متعاقب نن، در یک دورۀ چهار هفتهایی بیتمرینی شرکت داده شدند. از دستگاه تیل فلیک برای ارزیابی نستانه درد و برای محاسب میزان اپلین، از کیرت مخصوص ارزیابی اپلین پاسما، استفاده شد. تجزیه تحلیل دادهها، بوسیل روش تحلیل واریانس با اندازهگیرری مکررر و t سرتیودنت بررای گرروه هرا ی مستقل، انجام شد > 2/20( (P . یافتهها: اعمال یک دوره تمرین ورزشی هوازی، در موشهای سالم و دیابتی، باعث کاهش معنیدار س ا اپلین پاسما و افزایش معنیدار نسرتانه درد > 2/ شد ) 20 (P . این تغییرات، پس از دورۀ بیتمرینی، به س ا قبل از تمرین بازگشت. بحث و نتیجهگیری: در مجموع یافتههای این پژوهش، نشان داد، بیتمرینی برس ا اپلین پاسما و نستانه درد، تأثیرگذار است.
|
|
پژوهشگران
|
رضا دلاور (نفر اول)، علی حیدریان پور (نفر دوم)
|