عنوان
|
بررسی تاثیر ششهفته ورزشاستقامتی (روی تردمیل) و سولفات منیزیم بر آستانه درد موشهای معتاد در سندرم ترک
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
سندرم ترک اعتیاد، ورزش استقامتی، آستانه درد، سولفات منیزیم
|
چکیده
|
زمینه و هدف: شواهد زیادی نشان داده است که تمرین ورزشی هوازی میتواند عمل و آزاد سازی برخی از انتقال دهندههای عصبی از جمله اپیوییدها را در مغز تغییر دهد. در این پژوهش تاثیر ورزش استقامتی (شش هفته دویدن روی تردمیل) و سولفات منیزیم خوراکی بر روی آستانه درد موش های معتاد در سندرم ترک بررسی شده است. 0 گرم در لیتر آب آشامیدنی پس از 21 / 250 گرم و تعداد 30 سر با سولفات مرفین با غلظت 4 ± روشکار: موشهای نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 20 روز، معتاد به مرفین شدند. از تمرینات ورزشی استقامتی به مدت شش هفته به منظور تمرین دهی حیوانات استفاده شد. در پایان هفته ها ی دوم، چهارم و ششم پروتکل تمرینی، نالوکسان هیدروکلراید به میزان 3 میلی گرم در کیلوگرم به حیوانات تزریق شد. سولفات منیزیم به مقدار 10 گرم به ازای هر لیتر آب به منظور ارز یابی تاث یر تمر ین و Tail-flick به مدت شش هفته در آب آشامیدنی حیواناتی که سولفات منیزیم مصرف میکردند، حل شد. از دستگاه سولفات منیزیم بر روی آستانه درد استفاده شد. باعث افزایش معن یداری در آستانه درد (p<0/ و مصرف سولفات منیزیم ( 01 (p<0/ یافتهها: نتایج نشان دادند که تمرین ورزشی دویدن روی تردمیل ( 05 در موشهای معتاد در سندرم ترک شد. همچنین تاثیر همزمان تمرین ورزشی و مصرف سولفات منیزیم بر روی آستانه درد، بیشتر از تاثیر هر کدام به تنهایی بود. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این تحقیق به نظر میرسد ورزش استقامتی همزمان با مصرف سولفات منیزیم میتواند در کاهش درد ناشی ازسندرم ترک مفید واقع شود.
|
پژوهشگران
|
علی حیدریان پور (نفر اول)، سمیرا نظری وثوق (نفر دوم)
|