|
عنوان
|
بررسی منشأ آپاتیت در کانسار آهن لکه سیاه و توزیع عناصر نادر خاکی در آن، ایالت فلززایی بافق (ایران مرکزی)
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
مگنتیت±آپاتیت، میانبارهای سیال، عناصر نادر خاکی، کایرونا، لکه سیاه، بافق
|
|
چکیده
|
کانسار مگنتیت±آپاتیت لکه سیاه در مختصات جغرافیایی"56´42°55 طول شرقی و "47´46°31 عرض شمالی در فاصله 40 کیلومتری شمال شرق شهرستان بافق قرار دارد. منطقه معدنی بافق از لحاظ تقسیم بندی ساختاری بخشی از ایران مرکزی و زون تکتونیکی کاشمر-کرمان (حوضه زریگان-چاه میر) محسوب می شود که منطقه مورد مطالعه در بخش ریولیتی توالی آتشفشانی- رسوبی کامبرین زیرین (ECVSS) رخداده است. شواهد نشان می دهد که سنگ های خروجی منطقه دارای ماهیت کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی بوده که متناسب با موقعیت حوضه پشت کمان تحت فرورانش پوسته اقیانوسی (پروتوتتیس) به زیر پوسته قاره ای ایران مرکزی است. کانسار لکه سیاه با کانی های اصلی هماتیت و مگنتیت±آپاتیت و کانی های فرعی گوتیت، پیریت و کالکوپیریت، تحت کنترل گسل های نرمال با راستای تقریبی شمال شرق- جنوب غرب در میزبان سنگ های تراکیت، تراکی آندزیت، ریولیت در ارتباط با مجموعه کالدرای لکه سیاه، به سن کامبرین زیرین تشکیل شده است. دگرسانی های کالک سیلیکات اسکارن، سیلیسی، آرژیلیک، پتاسیک و سدیک (آلبیتی) در مجاورت کانسنگ، تشکیل شده اند. طبق شواهد ژئوشیمیایی، توزیع عناصر نادر خاکی (REE) در کانی های مگنتیت و آپاتیت و سنگ میزبان کانسار از یک الگوی مشابه پیروی می کند که با توجه به آن می توان منشأ مشترکی برای آنها در نظر گرفت. در این کانسار همانند کانسارهای نوع کایرونا نوعی غنی شدگی LREE نسبت به HREE و بی هنجاری منفی در موقعیت Eu مشاهده شد که احتمالاً می تواند معرف منشأ گوشته ای برای آپاتیت ها باشد. آپاتیت های کانسنگ آهن±آپاتیت لکه سیاه دارای تمرکز بالایی از REE کل (تا بیش از 1 درصد وزنی) بوده و نسبت Ce/Y در آنها بین 74/1 تا 92/3 در تغییر است. براساس مطالعات میانبارهای سیال در کانی های کوارتز و آپاتیت همراه کانسنگ، چهار نوع میانبار در دو مرحله کانی سازی تشخیص داده شد که به ترتیب فراوانی شامل، 1) میانبارهای غنی از نمک (L+V+H)، 2) میانبارهای غنی از مایع (L+V)، 3) میانبارهای غنی از بخار (V+L) و 4) میانبارهای تک فاز بخار یا مایع، هستند. تشکیل میانبارهای سه فازی با دمای همگن شدن بین 150 تاC ° 530< و شوری بالا (wt% NaCl eq. 65-31) همراه میانبارهای دوفازی غنی از مایع با دمای همگن شدن 175 تاC °295 احتمالاً گویای رخداد اختلاط سیالات ماگمایی-گرمابی با آبهای جوی است. شواهد ژئوترمو
|
|
پژوهشگران
|
محمد رضا هزاره (استاد راهنما)، مهین رستمی (دانشجو)، ابراهیم طالع فاضل (استاد مشاور)، سید افشین مجیدی (استاد مشاور)
|