مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تاثیر پوشش چیتوزان بر خواص ...
عنوان تاثیر پوشش چیتوزان بر خواص فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی انگور رقم فخری در طول دوره انبارداری
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها پوشش چیتوزان، خواص فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی، انگور فخری، انبارداری
چکیده انگور یک میوه بسیار مهم در ایران به شمار می رود و نگه داری آن به دلیل داشتن طبیعت بسیار فسادپذیر، مشکل می باشد. کشور ایران دهمین تولید کننده انگور دنیا می باشد که حدود 3/3 درصد از کل تولید انگور دنیا را به خود اختصاص داده است. عمر کوتاه و افت کیفیت از مشکلات مهم در فرآیند نگهداری و انبارمانی محصولات کشاورزی می باشند، که ضمن نابودی بخش زیادی از محصول، ارزش اقتصادی محصولات را نیز به طرز چشمگیری کاهش می دهند. فسادپذیری بالای انگور عاملی مهم در کوتاه بودن دوره نگهداری این محصول بوده و تولیدکنندگان را مجبور می کند تا محصولات خود را به سرعت به فروش رسانند. مقدار قابل توجهی از محصول در اثر فسادهای پس از برداشت آسیب می بیند. از این رو بررسی عمر انبارمانی یک مرحله ی حساس در محصولات کشاورزی و غذایی به شمار می رود. به همین دلیل استفاده از روش های مناسب از جمله پوشش های خوراکی برای افزایش عمر ماندگاری محصولات کشاورزی و حفظ کیفیت آنها بسیار مهم و ضروری می باشد. در این راستا پوشش چیتوزان به عنوان یک پوشش خوراکی در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق خواص فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و رئولوژیکی انگور فخری در طول دوره نگهداری مورد بررسی قرار گرفته است. انگور فخری پس از برداشت از باغات استان همدان با استفاده از پوشش چیتوزان در سه غلظت (5/0، 1 و 2 درصد) پوشش دهی شده و در دو دمای محیط و یخچال (4 دجه سانتیگراد) به مدت 55 روز نگهداری شده است. در طول دوره نگهداری هر 5 روز یکبار خواص فیزیکی (افت وزن، رطوبت و تغییرات شاخص رنگ)، خواص شیمیایی (PH و TSS)، خواص مکانیکی (نیروی نفوذ و مدول الاستیسیته) و خواص رئولوژیکی (زمان آسایش و تنش آسایش) مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج تجزیه واریانس نشان دهنده آن بود که دما، دوره نگهداری و پوشش چیتوزان و برخی از اثرات متقابل آنها تاثیر معنی-داری در سطح 1 درصد بر خواص فیزیکی و شیمیایی انگور فخری داشته اند. از طرفی مشخص شد که دوره نگهداری تاثیر معنی داری در سطح 1 درصد بر مدول الاستیسیته دارد در حالی که تاثیر پوشش بر این پارامتر معنی دار نبوده است.
پژوهشگران ابراهیم احمدی (استاد راهنما)، سعید خدامرادی بی نهری (دانشجو)