|
عنوان
|
پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی با تأکید بر عوامل شکل دامنه ( مطالعه ی موردی: شهرستان کامیاران)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
خطر زمین لغزش، تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) ، سیستم فازی، عامل شکل دامنه، کامیاران
|
|
چکیده
|
با وجود توسعه ی روزافزون شهرها، روستاها، مناطق و شهرکهای صنعتی، راه های ارتباطی و غیره بررسی و مطالعه ی پایداری دامنه ها و تعیین میزان خطر نسبی آنها ضروری است . از میان روش های تعیین خطر نسبی زمین لغزش و پهنه بندی آن، روش های کمی و نیمه کمی نتایج مطلوب تری به دست می دهد . یکی از روش های نیمه کمی روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) است که برای تحلیل موارد با معیار های چندگانه و به روش مقایسه زوجی مورد استفاده قرار می گیرد . در این تحقیق برای رفع ابهام موجود در نظرات انسان ها، از تلفیق روش تحلیل سلسله مراتبی و سیستم فازی برای پهنه بندی خطر زمین لغزش در شهرستان کامیاران که در جنوب استان کردستان واقع است، استفاده شده است . در این مطالعه علاوه بر عوامل مرسوم در پهنه بندی خطر زمین لغزش، دو عامل شکل دامنه یعنی انحناء سطح و انحناء مقطع نیز استفاده شده است . نتایج به دست آمده بیانگر این است که 52/03 درصد مساحت منطقه دارای خطر نسبی کم و خیلی کم و مابقی دارای خطر نسبی متوسط به بالامی باشد . از میان عوامل مورد استفاده، عامل شیب، سنگ شناسی و کاربری اراضی به ترتیب بیشترین تأثیر و عامل شکل دامنه کمترین اهمیت را در ناپایداری دامنه های منطقه ی مورد مطالعه نشان می دهد .
|
|
پژوهشگران
|
سیدداود محمدی کهنگی (نفر اول)، سیدحسین جلالی (نفر دوم)، بهمن ساعدی (نفر سوم)
|