مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های یونجه های حساس و مقاوم به سرخرطومی برگ (Hypera postica ) با استفاده از صفات زراعی و نشانگر مولکولی ISSR
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	یونجه، تنوع ژنتیکی، صفات زراعی، سرخرطومی برگ، ، نشانگر ISSR،
چکیده	یونجه (Medicago Sativa L. 2n = 4x = 32) گیاهی علفی، از خانواده بقولات (Fabaceae) و از مهم ترین گیاهان علوفه ای ایران و جهان به شمار می رود. این گیاه پس از غلات، مهم ترین محصول اقتصادی در دنیا محسوب می شود که به علت دارا بودن مواد غذایی فراوان از جمله پروتئین، مواد معدنی، انواع ویتامین ها و برخی متابولیت های ثانویه نظیر ساپونین و همچنین، خوش خوراک بودن، برتری خاصی نسبت به سایر گیاهان علوفه ای دارد. هدف این مطالعه دو ساله، بررسی تنوع ژنتیکی بین 40 ژنوتیپ یونجه متعلق به مناطق مختلف جهان، با استفاده از صفات زراعی برای مقاومت به سرخرطومی در مزرعه و 14 ژنوتیپ با استفاده ازنشانگرهای ISSR در مطالعات آزمایشگاهی بود. به این منظور، از 18 صفت کمی برای بررسی تنوع زراعی و همچنین از 15 نشانگر ISSR برای بررسی تنوع در سطح DNA استفاده گردید. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد بررسی، از نظر تمامی صفات ، تفاوت معنی داری وجود دارد. این امر حاکی از وجود تنوع بسیار بالا در بین ژنوتیپ های تحت مطالعه است. براساس نتایج مقایسه میانگین ها، ژنوتیپ های سفید بوران قزوین و تک بوته 23 به ترتیب دارای کم ترین و ژنوتیپ های شماره پلی کراس شیراز و محلی نیشابوری به ترتیب دارای بیش ترین میزان خسارت توسط سرخرطومی بودند. نتایج همبستگی صفات زراعی صفت میزان خسارت با سایر صفات نشان داد که تنها صفت تعداد لارو دارای همبستگی معنی دار و ِمثبت با میزان خسارت است. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها در 3 خوشه قرار گرفتند. خوشه اول نشان دهنده ژنوتیپ های حساس، خوشه دوم نشان دهنده ژنوتیپ های مقاوم و خوشه سوم نشان دهنده ژنوتیپ های نیمه حساس بود. بر اساس نتایج تجزیه به مؤلفه های اصلی، صفات میزان خسارت و تعداد لارو که نشان دهنده ژنوتیپ های حساس هستند در ناحیه چهارم بای پلات قرار گرفتند. بر این اساس ژنوتیپ های موجود در ناحیه دوم مانند ژنوتیپ سفیدبوران قزوین می توانند به عنوان ژنوتیپ های مقاوم استفاده شوند. بعد از استفاده از 15 آغازگر ISSR به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی، در مجموع 223 باند با چندشکلی 3/96 درصد به دست آمد. به طور کلی، چندشکلی حاصل از نشانگرهای استفاده شده در این پژوهش، در حد بالایی بود. بر اساس ضریب تشابه جاکارد، تشابه ژنتیکی میانگین 727/0، در بررسی ژنوتیپ ها حاصل شد. تجزیه خوشه ای با استف
پژوهشگران	حجت اله مظاهری لقب (استاد راهنما)، محمدمهدی سلطانی (دانشجو)، سیدسعید موسوی (استاد مشاور)