|
عنوان
|
مقایسه برخی فاکتورهای بیومکانیکی مرتبط با خطر سقوط در زنان سالمند
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فاکتورهای بیومکانیکی - خطر سقوط - زنان سالمند
|
|
چکیده
|
افتادن یا سقوط از مشکلات شایع سالمندان است بطوریکه 30 درصد از افراد 65 سال و بالاتر حداقل در هر سال یکبار آن را تجربه می کنند، 40 درصد منجر به مراقبت های طولانی مدت و 30 الی 50 درصد منجر به سقوط های مداوم می شود.با وجود اینکه زمین خوردن علل متعددی دارد، اما تحقیقات حاکی از آن است که در این میان اختلال تعادل و کنترل پاسچر نقش عمده ای در زمین خوردن سالمندان دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیربرخی فاکتورهای بیومکانیکی (قدرت و دامنه حرکتی ) دراندام تحتانی در میزان سقوطدر سالمندان زن بالای 65 سال بود. برای انجام تحقیق 36 زن سالمند بالای 65 سال سالم در دو گروه 18 نفری با سابقه سقوط و بدون وسابقه سقوط طبقه بندی کردیم. حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات مچ پا وعضله چهار سر ران و دامنه حرکتی مچ پا و و مفصل ران ارزیابی شدند.یافته های تحقیق نشان داد که تقویت قدرت ایزومتریک عضلات چهار سر ران و مچ پا و افزایش دامنه حرکتی مچ پا و مفصل ران تاثیر بسزایی در کاهش سقوط سالمندان دارد. لذا می توان توصیه نمود که علاوه بر تمرینات مربوط به بهبود تعادل، تمرینات ایزومتریک وکششی مربوط به عضلات فلکسور ران و پلنتار فلکسورهای مچ پا نیز در برنامه های مداخله ای با هدف کاهش سقوط و افزایش ثبات پاسچر، تعادل و عملکرد ارائه شود.
|
|
پژوهشگران
|
مهسا نفعی (نفر اول)، رامین بلوچی (نفر دوم)، شهناز شهربانیان (نفر سوم)
|