مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر کودهای شیمیایی، زیستی و آلی بر عملکرد و اجزاء عملکرد آفتابگردان تحت تنش کم آبی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	آفتابگردان، فسفونیتروکارا، بیوسولفور، ورمی کمپوست
چکیده	به منظور بررسی تاثیر سیستم های گوناگون تغذیه ای بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه روغنی آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در شرایط تنش رطوبتی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 1393 اجرا شد. کرت های اصلی شامل دو سطح آبیاری بهینه (آبیاری پس از 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و تنش کم آبیاری (آبیاری پس از 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت های فرعی شامل تیمارهای تغذیه گیاهی )عدم کاربرد هر گونه کود شیمیایی و زیستی، کود شیمیایی، کود آلی ورمی کمپوست، کود زیستی فسفونیتروکارا و بیوسولفور) بود. نتایج نشان داد که تنش کم آبی باعث کاهش معنی دار تمامی صفات مورد مطالعه به جز شاخص برداشت گردید. همچنین نتایج بیانگر معنی دار بودن اثر سیستم های گوناگون تغذیه ای بر قطر طبق، وزن طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و بیولوژیک بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری بهینه و کاربرد کود شیمیایی به دست آمد که تفاوت معنی داری با کاربرد ورمی کمپوست نداشت. همچنین در شرایط تنش کم آبی، کاربرد ورمی کمپوست بیشترین عملکرد دانه را در پی داشت. کودهای زیستی تاثیر مثبت معنی داری بر عملکرد اقتصادی نداشتند. بنابراین از مقایسه کودهای بررسی شده چنین به نظر می رسد که کاربرد ورمی کمپوست می تواند در راستای نیل به کشاورزی پایدار در شرایط تنش رطوبتی موثر واقع شود.
پژوهشگران	فاطمه سلیمانی (نفر اول)، گودرز احمدوند (نفر دوم)، علی اکبر صفری سنجانی (نفر سوم)