مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه اثر دو شیوه تمرین شنای استقامتی و مکمل ویتامین C بر بیومارکرهای تخریب کبدی رت های نر ویستار
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	شنای استقامتی، شنای وامانده ساز، تخریب کبدی، ویتامین C
چکیده	هدف: مطالعه حاضر در نظر دارد اثر حمایتی مکمل ویتامین C، بر تغییرات بیوشیمیایی تخریب کبدی ناشی از دو شیوه تمرین شنای استقامتی و وامانده ساز را در سرم رت های نر ویستار مورد بررسی قرار دهد. روش ها: مطالعه حاضر تجربی کاربردی می باشد، که در آن تعداد 30 سر رت نر نژاد ویستار در محدودۀ 250 تا 300 گرم بطور تصادفی به شش گروه شش تایی: 1-گروه شنای وامانده ساز (EX)، 2-گروه شنای وامانده ساز با مصرف ویتامین C (EX&VC)، 3-گروه شنای استقامتی (EN)، 4-گروه شنای استقامتی با مصرف ویتامین C (EN&VC)، 5-گروه کنترل، 6- گروه کنترل با مصرف ویتامین C (C&VC)، تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت ده هفته، 5 روز در هفته و هر جلسه یک ساعت شنا کردند. گروه وامانده ساز، بطور فزاینده در هر هفته 30 دقیقه بیشتر شنا کردند تا اینکه شش هفتۀ پایانی را سه ساعت در هر جلسه شنا کردند. مکمل ویتامین C ( mg/kg 100 )، یک هفته پیش از شروع پروتکل تمرینی آغاز و تا پایان هفتۀ دهم ادامه داشت. یک روز پس از اتمام پروتکل تمرینی، جهت برآورد شاخص ها آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکانین فسفاتاز (ALP)، از سیاهرگ زیرین رت ها نمونه گیری خونی انجام شد. جهت آنالیز داده ها از نسخه 20 نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA یک طرفه و پس از آن تست تعقیبی توکی با سطح معناداری 05/0 >α استفاده شد. یافته ها: نتایج سطوح ALT نشان داد گروه EX&VC و گروه EN&VC ، کاهش معناداری به ترتیب (P=0.02) و (P=0.005) نسبت به گروه EX داشتند. سطوح AST گروه EN&VC در مقایسه با گروه C&VC ، و در مقایسه با گروه EX کاهش معناداری به ترتیب (P=0.03) و (P=0.04) نشان داد. همچنین سطوح ALP گروه EN&VC کاهش معناداری نسبت به گروه EX را نشان داد (P=0.03). نتیجه گیری: مصرف مکمل ویتامین C در گروه های تمرینی، به صورت معناداری منجر به کاهش تخریب کبدی شده است.
پژوهشگران	لیلا وصالی اکبرپور (نفر اول)، محمدعلی سمواتی شریف (نفر دوم)