|
چکیده
|
از روزگاران اسطور های تا با اکنون استفاده از شعر و کلام منظوم تأثیر شگرفی بر روحیۀ سربازان و نیز ایجاد رعب و وحشت در میان سربازان دشمن داشته است. شاعران متعهد انقاب و نیز شاعران دفاع مقدّس بیش از همه به دو ویژگی شعر توجه داشته اند؛ عنصر رجز و نیز جنبه های تهییجی شعر و تأثیر آن بر مخاطبان. رجز و رجزخوانی در شعر دفاع مقدّس دگردیسی هایی نسبت به رجز در متون حماسی دوره های گذشته پیدا کرد که مهم ترین آن رنگ دینی و مذهبی آن است. در این مقاله به دو ویژگی رجز و تهییج در اشعار سپیده کاشانی پرداخت هشده است و تاش گردیده بر پایۀ شواهدی از شعر وی، نقش شعر و ادبیات در دفاع مقدّس و تقویت روحیۀ رزمندگان در جنگ با عراق و برخی موارد دیگر، نمایانده شود.
|