مشخصات پژوهش

عنوان	تحقیقی در ظهور عرفان شیعی در آثار و احوال بو علی سینا با تاکید بر نمط العارفین
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	پدر عرفان ، عرفان نظری ، عرفان عملی ،عرفان شیعی ، ابن سینا ، نمط العارفین
چکیده	روش عارف درکشف،تصفیه روح و تهذیب و رعایت آداب و سنن الهی است. عرفان اسلامی در دو شاخه عرفان نظری و عملی تحقق می یابد. از نظر ابن سینا ،مخالفت با عرفان و عرفا به جهت نشناختن مقامات عارفین است و موافقت و تعظیم و بزرگداشت آن، نتیجه شناخت است. زیرا مردم نسبت به آنچه نمی شناسند مخالفت و دشمنی می ورزند. شیخ پس از اثبات لزوم زهد و عبادت به عنوان شرط لازم برای رسیدن به سعادت آنها را کافی ندانسته و عرفان را مافوق آنها می داند اما تاکید دارد که عارف کسی است که حتی به رسیدن به مقام عرفان هم بسنده نکرده و حق را بر عرفان ترجیح دهد. عرفان شیعی علاوه بر تکیه بر آیات، ازگنجینه روایات و ادعیه نیز بر خوردار است. در تاریخ علم عرفان، ابن عربی(متوفی638 ق )و سید حیدر آملی (متوفای 787 یا 794ق)پدرعرفان اسلامی و شیعی خوانده شده اند. ابن سینا (428ق)هر چند در فلسفه مشاء و طبابت شهرتی عام یافته است و وی را ارسطوی جدید نامیده اند، اما درحوزه عرفان نامور و از حق تقدم برخوردارنشده است در حالیکه بررسی آثار و احوال ایشان نمایانگر احراز این حق است. درشیعه بودن ابن سینا تردیدی نیست اما بیان و اثبات این مطلب که پایه ها و مدارج عرفان مطرح شده در آثار بو علی سینا ،متأثر از عرفان شیعی است (هر چند بر منابع آن در آثار ابن سینا تصریح نشده است) ،موضوع این مقاله است.
پژوهشگران	فرشته ندری ابیانه (نفر اول)