عنوان
|
ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺪلﻫﺎی SVR و GEP در ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﺗﺮاز آب درﯾﺎﭼﻪ اروﻣﯿﻪ
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺑﯿﺎن ژن، ﺗﺮاز درﯾﺎﭼﻪ، رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺑﺮدار ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن، ﻧﺸﺖ
|
چکیده
|
ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت ﺳﻄﺢ آب درﯾﺎﭼﻪ ﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮارد ﻣﻬﻢ در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﻣﻨﺎﺑﻊ آب اﺳﺖ .در ﺳﺎل ﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺮاز آب درﯾﺎﭼـﻪ اروﻣﯿﻪ اﺛﺮات زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺨﺮﺑﯽ را در اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺪل ﻫﺎی ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺮدار ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺑﯿﺎن ژن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺶ اﻟﮕﻮی ﻣﺘﻔﺎوت در ﺧﻼل سالهای 1388-1355 ﺑﺮای ﭘﯿﺶ ﻫﺎی ﺑﯿﻨﯽ ﺗﺮاز آب درﯾﺎﭼﻪ اروﻣﯿﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ، ﺗﺎ ﺑﻬﺘـﺮﯾﻦ اﻟﮕـﻮ ﺑـﺮای ﭘـﯿﺶ ﺑﯿﻨـﯽ ﺗـﺮاز آب درﯾﺎﭼﻪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮔﺮدد .در ﭼﻬﺎر اﻟﮕﻮ از داده ﻫﺎی ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺗﺮاز و در دواﻟﮕﻮی دﯾﮕﺮ از ﺑﺎرش، ﺗﺒﺨﯿﺮ و ﻧﺸﺖ و ﺗﺮاز آب اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ .ﻧﺘـﺎﯾﺞ ﻧﺸـﺎن داد ﮐـﻪ ﻣـﺪل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﺑﯿﺎن ژن ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻬﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺪل رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺑﺮدار ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن دارد و ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ورودی ﺑﺮای آﻣﻮزش ﻣﺪل ﻋﻤﻠﮑﺮد آن اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ . همچنین در بهترین حالت ﻣﻘﺪار ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻣﺮﺑﻌﺎت ﺧﻄﺎ و ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺮاﺑﺮ 0/08 متر و 0/99 برای مدل GEP ، 0/6 متر و 0/92 برای مدل SVR به دست آمد.
|
پژوهشگران
|
مصطفی کدخداحسینی (نفر اول)، شایان شامحمدی (نفر دوم)، حامد نوذری (نفر سوم)، رسول میرعباسی نجف آبادی (نفر چهارم)
|