عنوان
|
معنا شناسی تزکیه در قران کریم با رویکرد بر مولفه های تربیتی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
تزکیه، زکو، اخلاق، تربیت، قران
|
چکیده
|
تزکیه از شاخص های مهم در فرهنگ اسلامی است که تبیین حوزه معنایی آن نیازمند معنا شناسی لغوی و قرانی است. برای دست یابی به این مهم، علاوه بر بررسی کتب لغت کاربرد ماده "زکو" در قران کریم بررسی معناشناسی شده است که به دلیل ساختار ویزه و کشف روابط زبانی واژگان مترادف و متضاد ، نگاه های چند سویه را بر تافته و به برداشت معانی دقیق انجامیده است. وازه تزکیه در قران کریم ذکر نشده است اما مشتقات آن 59 مرتبه به کار رفته است این کاربردهای گوناگون یک معنای محوری میدهد و ان رد صلاحیت "ناحق" و بیرون کردنش از وجود سالم است که موارد دیگر از قبیل: رشد، فزونی، صلاح، طهارت، برکت و لیاقت از لوازم و اثار ان است بدین اعتبار در فرهنگ قرانی، زکوه یکی از زیر ساختها و مبانی تزکیه نفس به شمار می اید. از این رو در نوشتار حاضر با لحاظ این معنای محوری همه کاربردهای ماده "زکو" به ویزه زکوه، واکاوی و به کشف ارتباط انها با تزکیه و نقششان در ساختار قرانی تزکیه، پرداخته شده است. در ضمن آین مقاله، عوامل و نتایج و موانع تزکیه از دیدگاه قران، بیان شده است.
|
پژوهشگران
|
حسینعلی ترکمانی (نفر اول)، رمضانعلی بیگدلی (نفر دوم)
|