عنوان	پیش بینی احساس غربت دانشجویان جدیدالورود بر اساس سبک های دلبستگی و امیدواری
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	احساس غربت، سبک های دلبستگی، امیدواری، دانشجویان
چکیده	هدف مطالعه حاضر، پیش بینی میزان احساس غربت در دانشجویان جدیدالورود بر اساس سبک های دلبستگی و امیدواری بود. به این منظور 170 دانشجوی سال اولی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های سبک های دلبستگی بزرگسالان (هازن و شیور، 1987)، مقیاس امیدواری حوزه های خاص (سیمپسون، 1999) و احساس غربت (آرچر و همکاران، 1998 ) روی آنان اجرا شد. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون های رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. آزمون رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که متغیر پیش بین دلبستگی ایمن به طور معنادار و منفی در کاهش احساس غربت نقش داشت (p<0/0001). فرای آن، امیدواری نیز توانست به طور معنادار و منفی احساس غربت را پیش بینی کند (p<0/002). نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثر جنسیت با کنترل متغیرهای امیدواری و سبک های دلبستگی بر روی احساس غربت معنادار بود؛ به طوری که دانشجویان دختر میزان احساس غربت بیشتری را نسبت به دانشجویان پسر تجربه می کردند (p<0/0001). بنابراین، می توان نتیجه گرفت که سبک دلبستگی ایمن، امیدواری و جنسیت (مرد) عوامل مؤثر در کاهش احساس غربت در دانشجویان جدید الورود هستند.
پژوهشگران	احمد ولیخانی (نفر اول)، محمدعلی گودرزی (نفر دوم)، مهران فرهادی (نفر سوم)