مشخصات پژوهش

عنوان	اثر تغییر اقلیم بر کیفیت و کمیت منابع آب زیرزمینی دشت همدان- بهار
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	خشکسالی، سطح آب زیرزمینی، شاخص SPI، پیرسون، من کندال.
چکیده	هدف این مطالعه بررسی اثرات خشک سالی بر کمیت و کیفیت آب های زیرزمینی دشت همدان- بهار بود. بدین منظور با مدنظر قرار دادن اطلاعات کمی و کیفی سطح آب زیرزمینی دشت همدان-بهار، از آزمون من-کندال جهت بررسی روند و آماره پیرسون برای تحلیل همبستگی استفاده گردید. بررسی روند تغییرات سطح آب زیرزمینی نشان داد که در مقیاس زمانی سالانه و ماهانه روند تغییرات سطح آب زیرزمینی کلیه چاه ها به جز حصار امام، کاهشی بود. روند تغییرات پارامترهای کیفی آب، نتایج آزمون من کندال بیانگر وجود روند افزایشی معنی دار اکثر فشارسنج هواهای کیفی آب زیرزمینی طی دوره موردمطالعه در منطقه بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که همبستگی منفی بین سطح آب زیرزمینی و کیفیت آب وجود داشت. بدان معنی که با افزایش برداشت آب زیرزمینی، غلظت فشارسنج هواهای کیفی آب افزایش یافته که به مفهوم کاهش کیفیت آب زیرزمینی است. نتایج شاخص بارش استاندارد در توصیف خشک سالی منطقه نشان داد که طی دوره 26 ساله (1369-1394)، 3 سال خشک سالی و 3 سال ترسالی بوده است. دراین بین 20 سال نیز در قالب سال های نرمال قرار داشتند. میانگین عمق آب زیرزمینی در سال های خشک برابر 01/15 میلی متر و در سال های مرطوب برابر 45/14 میلی متر می باشد. بررسی تغییرات سالانه سطح آب زیرزمینی با شاخص SPI نشان داد که ارتباط بین سطح آب زیرزمینی با شاخص SPI در ابتدا و انتهای دوره مطالعه ضعیف تر از دوره میانی است. این بدان معنی است که عوامل مؤثر بر تغییرات سطح آب زیرزمینی به مراتب فراتر از شاخص SPI است. روند تغییرات عمق آب زیرزمینی در کلیه ماه ها و مقیاس زمانی سالانه کاهشی بود. به عبارت دیگر، طی دوره موردمطالعه، سطح آب زیرزمینی منطقه با افت شدید مواجه بوده است که در سطح 99 درصد معنی دار می باشند. از سوی دیگر روند تغییرات شاخص SPI به جز آذرماه (معنی دار در سطح 10/0) در هیچ یک از ماه ها و مقیاس زمانی سالانه معنی دار نبود.
پژوهشگران	صفر معروفی (استاد راهنما)، عبداله طاهری تیزرو (استاد راهنما)، احسان خاکپور نژاد (دانشجو)