عنوان
|
درمدار قرار دادن واحدهای تولیدی در ریزشبکه به همراه تعیین میزان ذخیره ساز و توسعه تولیدات مبتنی بر منابع تولیدات پراکنده
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
ریز شبکه، درمدار قرارگیری واحدها، بهینه سازی، توسعه منابع تجدید پذیر
|
چکیده
|
نیاز به سیستمهای الکتریکی هوشمند برای پاسخ به روند روبه رشد تقاضای مصرفکنندگان و هچنین کاهش آلودگیهای محیطی و صرفهجویی در مصرف انرژی همگی سبب ایجاد انگیزه لازم برای توسعه ریزشبکهها شده است. ازجمله مسائل مدیریتی در ریزشبکه، مبحث در مدار قرارگیری واحدها است، که در واقع این مبحث با انتخاب بهترین راهکار در خاموش و روشن کردن واحدها به دنبال کاهش هزینه های بنابراین استفاده از یک روش بهینهسازی توانمند برای برنامهریزی تولید ضروری میباشد. سیستمهای ذخیرهساز بهرهبرداری تولیدی است انرژی نیز در ریزشبکهها نقش کلیدی دارند؛ آنها میتوانند انرژی مازاد را در زمانهای پایین بودن تقاضای مصرف در خود ذخیره کنند و درصورت نیاز آن را در زمانهای پیک بار به ریزشبکه تحویل دهند. همچنین علاوه بر تبادل توان با ریزشبکه، میتوانند در تامین ظرفیت پشتیبان نیز مشارکت کنند. با توجه به مسائل زیست محیطی از قبیل افزایش گازهای گلخانهای، گرمایش کره زمین و کاهش روز افزون سوختهای فسیلی نگرشها به سمت منابع تولید پراکنده تجدید پذیر معطوف شده است. از آنجاییکه اینگونه منابع، جز منابع گرانقیمت هستند توسعه آنها برای سالهای آینده نیاز به نگرشهای اقتصادی بهصرفه دارد، لذا در این تحقیق، برای حل مسئله در مدار قرار گیری واحدها بهصورت چندهدفه از یک الگوریتم جدید بهبودیافته استفاده شده است تا ضمن کاهش هزینههای عملکرد ریزشبکه بتوان حداکثر استفاده از منابع تجدید پذیر را برد همچنین برای سیستم ذخیرهساز باتری یک ظرفیت بهینه در نظر گرفته میشود. روش مطرح شده بر روی یک ریزشبکه معمول دارای تعدادی منابع پراکنده شامل واحدهای سوختی و واحدهای منابع تجدیدپذیر پیادهسازی میشود.
|
پژوهشگران
|
علی دیهیمی (استاد راهنما)، عارف طریقتی هما (دانشجو)
|