|
عنوان
|
بررسی رابطه بین مهارت های پژوهشی فناورانه با خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال تحصیلی 94-1393
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آموزش عالی، تحصیلات تکمیلی، مهارت های پژوهشی فناورانه، خودکارآمدی پژوهشی
|
|
چکیده
|
هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مهارت های پژوهشی فناورانه با خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا بود. این پژوهش از لحاظ هدف، در زمره پژوهش های کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا در سال 94-93 تشکیل می دهد که تعداد آن ها 3389 نفر بود و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و با استفاده جدول کرجسی و مورگان 346 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته مهارت های پژوهشی فناورانه و پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی صالحی (1392) استفاده شد و برای سنجش روایی پرسشنامه محقق ساخته مهارت های پژوهشی فناورانه از روایی محتوایی استفاده گردید و روایی آن از نظر متخصصان در حد قابل قبولی گزارش شد. برای سنجش پایایی پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد که پایایی پرسشنامه مهارت های پژوهشی فناورانه 89/0 و پایایی پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی 96/0 بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شده است. یافته ها نشان داد میزان مهارت های پژوهشی فناورانه دانشجویان پایین تر از حد متوسط(3) قرار دارد و همچنین میزان خودکارآمدی پژوهشی آن ها بالاتر از حد متوسط(3) می باشد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مهارت های پژوهشی فناورانه با خودکارآمدی پژوهشی 520/0 همبستگی وجود دارد. همچنین رگرسیون همزمان نشان داد که مؤلفه های مهارت های پژوهشی فناورانه36/0 درصد واریانس خودکارآمدی پژوهشی را تبیین می کنند در بین پنج مؤلفه ای مهارت های پژوهشی فناورانه فقط مؤلفه های؛ مهارت در نرم افزار و جستجوی اطلاعات و منابع اینترنتی پیش بینی کننده مثبت و معنادار خودکارآمدی پژوهشی اند و مقدار بتا آن ها به ترتیب 43/0 و 29/0 می باشد، اما سایر مؤلفه های خودکارآمدی پژوهشی معنادار نبوده اند.
|
|
پژوهشگران
|
فرهاد سراجی (استاد راهنما)، رضا اله توکلی (دانشجو)
|