عنوان
|
تاثیر سرمایه انسانی و سرریز تحقیق و توسعه شرکای تجاری بر صادرات بخش کشاورزی ایران (از منظر اقتصاد مقاومتی)
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
تغییرات نوآوری، صادرات، بخش کشاورزی، سرمایه انسانی
|
چکیده
|
مبنای تعریف اولیه اقتصاد مقاومتی، اقتصادی درون زا و برونگرا است که با هدف تأمین رشد پویا و بهبود شاخص های مقاومت اقتصادی و دستیابی به اهداف سند چشم انداز بیست ساله، به پیروی از سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی با رویکردی جهادی، انعطاف پذیر، فرصتساز، مولد، درون زا و پیشرو به حمایت همهجانبه و هدفمند از صادرات میپردازد. از سوی دیگر با توجه به اهمیت بخش کشاورزی به عنوان بخش محوری در رشد و توسعه اقتصادی و بخش راهبردی در تأمین نیازهای غذایی جمعیت رو به رشد کشور و دارا بودن مزیت نسبی طبیعی در این بخش، بررسی دقیق عوامل تعیینکننده صادرات بخش کشاورزی از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تأثیر انباشت سرریز تحقیق و توسعه شرکای تجاری از کانال واردات و سرمایه انسانی بر صادرات بخش کشاورزی ایران طی دوره 1392-1350 میپردازد. نتایج بدست آمده نشان میدهد بهبود بازار سرمایه انسانی، جذب سرریز تحقیق و توسعه خارجی را تسهیل نموده و هر دو مولفه به صورت مکمل، با ارتقاء سطح فناوری بخش کشاورزی، افزایش عملکرد در هکتار و افزایش قدرت رقابت پذیری این بخش را در راستای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی به ارمغان میآورند.
|
پژوهشگران
|
ابوالفضل شاه آبادی (نفر اول)، مریم صفایی (نفر دوم)
|