مشخصات پژوهش

عنوان	نقش پلی آمین های درونزاد بر مقاومت به خشکی ارقام انگور رشه و یاقوتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ابسزیک اسید، کربوهیدرات های محلول، پوترسین، کم آبی
چکیده	این پژوهش به منظور بررسی اثر تنش خشکی روی برخی خصوصیات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان انگور (Vitis vinifera L.) رقم رشه و یاقوتی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تنش خشکی شدید (40% آب فراهم خاک) سبب افزایش بیشتر (140%) غلظت اسید آبسیزیک در برگ های رشه نسبت به یاقوتی (46%) در مقایسه با شرایط عدم تنش شد. پروتئین های محلول و پرولین در برگ های هر دو رقم تحت تنش خشکی افزایش یافت و بین آنها از این نظر تفاوت معنی داری نبود. در رقم رشه تنش خشکی متوسط (60% آب فراهم خاک) باعث افزایش غلظت کربوهیدرات های محلول کل، گلوکز و فروکتوز و تنش شدید باعث کاهش این ترکیبات شد. تنش خشکی شدید به افزایش غلظت کربوهیدرات های محلول کل، گلوکز و فروکتوز در رقم یاقوتی منجر شد. غلظت ساکارز در هر دو رقم تحت تاثیر تنش خشکی شدید کاهش یافت. پراکسید هیدروژن برگ در رقم یاقوتی پس از تنش شدید افزایش بیشتری (34%) نسبت به رشه (13%) یافت. غلظت فنل کل در رقم رشه بالاتر بوده و در اثر کم آبی تغییر چندانی پیدا نکرد. رقم یاقوتی سطوح فنل کمتری در برگ های خود داشت که البته بر اثر تنش خشکی افزایش یافت. فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز در رقم رشه تحت تاثیر تنش شدید به ترتیب 140% و 200% نسبت به گیاهان شاهد بالا رفت که این افزایش برای رقم یاقوتی به ترتیب 80% و 113% بود. تنش خشکی منجر به افزایش پلی آمین ها در هر دو رقم گردید. افزایش در غلظت پوترسین، اسپرمیدین، اسپرمین و پلی آمین کل در اثر تنش شدید در رقم رشه به ترتیب 149%، 63%، 70% و 82% و در رقم یاقوتی 42%، 36%، 34% و 43% بود. تنش خشکی منجر به کاهش محتوای نسبی آب و کلروفیل کل، و افزایش غلظت مالون دی آلدئید و درصد نشت یونی در برگ های هر دو رقم شد که در شرایط تنش شدید رقم رشه خسارت کمتری در مقایسه با یاقوتی نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد رشه در مقایسه با یاقوتی تحمل بهتری به تنش خشکی دارد. به نظر می رسد که افزایش در غلظت اسید آبسیزیک، پلی آمین ها و فعالیت آنزیمی نقش بیشتری در افزایش تحمل به خشکی رقم رشه در مقایسه با تغییرات غلظت تنظیم کننده های اسمزی مانند کربوهیدرات های محلول، پرولین و پروتئین های محلول داشته است.
پژوهشگران	احمد ارشادی (استاد راهنما)، ناصر ستاری (دانشجو)