مشخصات پژوهش

عنوان	اثر پوترسین و اسپرمیدین بر تحمل به خشکی نهال های آلبالو رقم بوترمو
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	پلی آمین ها، تنظیم کننده های اسمزی، آنزیم های آنتی اکسیدانی، پراکسید هیدروژن، نشت یونی، تنش خشکی
چکیده	این پژوهش به منظور بررسی اثر اسپرمیدین و پوترسین بر خصوصیات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی آلبالوPrunus cerasus L رقم بوترمو تحت تنش خشکی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول تنش خشکی در دو سطح (80% و 50% آب فراهم خاک) و فاکتور دوم تیمار (محلول پاشی برگی) پلی آمین ها در پنج سطح (پوترسین یک میلی مولار، پوترسین 1/0 میلی مولار، اسپرمیدین یک میلی مولار، اسپرمیدین 1/0 میلی مولار و شاهد: آب مقطر) بود. تنش خشکی موجب کاهش محتوای نسبی آب و کلروفیل و افزایش غلظت مالون دآلدئید و نشت یونی در برگ های آلبالو گردید. تحت تنش خشکی کاربرد پلی آمین ها باعث کاهش غلظت مالون دآلدئید و نشت یونی و افزایش محتوای نسبی آب برگ و میزان کلروفیل در مقایسه با تیمار شاهد شد. کاربرد اسپرمیدین نسبت به پوترسین در این شرایط موثرتر بود. کاربرد اسپرمیدین یک میلی مولار در شرایط تنش خشکی باعث کاهش نشت یونی برگ نهال های آلبالو به میزان 34 درصد نسبت به گیاهان شاهد شد. غلظت کربوهیدرات های محلول و پرولین طی تنش خشکی در برگ های آلبالو افزایش یافت و غلظت پروتئین محلول کاهش داشت. کاربرد پلی آمین ها به ویژه اسپرمیدین با غلظت یک میلی مولار باعث افزایش غلظت کربوهیدرات های محلول، پرولین و پروتئین های محلول در برگ های آلبالو گردید. تحت تنش خشکی غلظت فنل کل و پراکسید هیدروژن در برگ های آلبالو افزایش یافت. اثر پلی آمین ها روی غلظت فنل کل معنی دار نبود ولی کاربرد پلی آمین ها به ویژه یک میلی مولار اسپرمیدین باعث کاهش غلظت پراکسید هیدروژن شد. تنش خشکی موجب افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاگول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در برگ های آلبالو شد. کاربرد پلی آمین ها باعث افزایش فعالیت این آنزیم ها گردید. به طور کلی تیمار اسپرمیدین به ویژه با غلظت یک میلی مولار نسبت به پوترسین در این زمینه موثرتر بود. نتایج نشان داد که کاربرد پلی آمین ها با افزایش محتوای نسبی آب برگ، اسمولیت های سازگاری و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی موجب بهبود مقاومت گیاه آلبالو در شرایط کم آبی شد.
پژوهشگران	احمد ارشادی (استاد راهنما)، فرهاد مرادی (دانشجو)