مشخصات پژوهش

صفحه نخست /سنتز و شناسایی نانوذره های ...
عنوان سنتز و شناسایی نانوذره های مغناطیسی Fe3O4 اصلاح شده سطح با 3- (گلیسیدل اکسی پروپیل) تری متوکسی سیلان پیوند خورده با داروی ضد فشار خون آملودیپین
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها نانو ذره ی مغناطیسی، 3-(گلایسیدیل اکسی پروپیل) تر متوکسی سیلان، آملودیپین، سنتز و شناسایی، اصلاح سطحی شده، داروی ضد فشار خون.
چکیده امروزه نانوذره هاکاربرد وسیعی در دارو رسانی یافته اند که در این کار یک حامل دارو جدیدی سنتز شده است. مهمترین چالش ها برای تجویز نانوذره ها به درون سیستم گردش خون، جلوگیری از شناسایی آنها توسط سیستم ایمنی بدن، رساندن دارو ها به سلول ها و ارگان های مورد نظر با توجه به انتخاب دقیق جایگاه عمل دارو و کاهش عوارض جانبی آن به طور نرمال و سریع است. روش های مختلفی بر پایه اصلاح سطحی نانوذره ها، برای دست یافتن به نانوذره ها با نیمه عمر بالا در سیستم گردش خون پیشنهاد شده است. در یکی از این روشها، سطح نانوذره ها با استفاده از مشتقات سیالیک اسید و یا پروتئین های پلاسما نظیر آلبومین یا بخش های غیر فعال شده کمپلمانی پوشانیده می شود. سیستم ایمنی بدن، این نانوذره هارا به عنوان عامل خودی می شناسد و واکنشی جهت از بین بردن آنها، نشان نمی دهد. در روش دیگر سطح نانوذره ها با یکسری درشت مولکول های غیر یونی و آب دوست پوشیده می شود. تشکیل این لایه آب دوست بر سطح ذره، روشی مناسب جهت مخفی ماندن از سلول های ذره خوار تک هسته ای سیستم ایمنی است. بنابراین روش ترکیبی نانوذره هامغناطیسی اصلاح شده سطحی متصل به آنتی بادی به همراه هدایت مغناطیسی خارجی، جهت فراهم کردن توانایی دارو رسانی سیستم های نانوذره ای مورد تحقیق قرار گرفته است که سبب بهبود بسیار زیاد سیستم های نوین دارورسانی شده و می تواند کاربردهای وسیعی در این زمینه داشته باشد.با اتصال دارو به یک نانو ذره مغناطیسی اصلاح سطحی شده با 3- (گلسیدل اکسی پروپیل) تری متوکسی سیلان به راحتی دارو قابل حمل خواهد شد، در این پروژه داروی آملودیپین به نانو ذره ی مغناطیسی متصل شده که امتیاز این سنتز ساده بودن و راحت بودن آن است و از این بستر می توان برای بسیاری ازترکیب های داوری حامل گروه آمین استفاده کرد. نتایج نشان دادند که این نانوذره های اصلاح سطحی شده رهایش بلند مدت و کنترل شده ی را از خود نشان می دهند. که موجب کاهش عوارض دارو می شود.
پژوهشگران داود حبیبی (استاد راهنما)، رضا مرادی (دانشجو)