مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی جنبه های اکولوژیکی الگوهای مختلف کشت مخلوط جایگزینی سویا (Panicum miliaceum L.) و ارزن معمولی (Glycine max L.)
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	تنفس خاک، شاخص های تنوع، شاخص های رقابت، نسبت برابری زمین
چکیده	کشت مخلوط می تواند به عنوان یکی از راه های افزایش عملکرد و پایداری تولید در واحد سطح مطرح باشد. به منظور بررسی اثر کشت مخلوط بر خصوصیات زراعی، تنوع علف های هرز و فعالیت زیستی خاک ، (Panicum miliaceum L.) و ارزن (Glycine max L.) جایگزینی سویا آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال زراعی 1393 ، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. 50 درصد ارزن + 50 درصد سویا ،(75S: 25M) تیمارهای آزمایشی شامل پنج الگوی کشت مخلوط جایگزینی ( 25 درصد ارزن + 75 درصد سویا 25 ) و تک کشتی سویا و ارزن) بودند . نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در S: 75M) 75 درصد ارزن + 25 درصد سویا ،(50S: 50M) 171 گرم بر مترمربع، حاصل شد. کشت مخلوط باعث کاهش حداکثر شاخص سطح برگ و افزایش / 219 و 9 / تک کشتی سویا و ارزن به ترتیب با 8 50S: میزان کلروفیل برگ سویا و ارزن گردید. بیشترین تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته سویا و بیشترین تعداد خوشه در بوته ارزن در تیمار 50 به دست آمد. میزان تنفس خاک به طور متوسط در تیمارهای کشت مخلوط به ترتیب چهار و هشت درصد بیشتر از تک کشتی سویا و ارزن بود. M 25 در کاهش تراکم و تنوع علف های هرز موفق تر از تک کشتی سویا بودند. ارزیابی نسبت برابری زمین S: 75M 50 و S: 50M الگوهای کاشت 1) را به / 50 بیشترین نسبت برابری زمین ( 20 S: 50M نشان دهنده برتری تمام نسبت های کشت مخلوط سویا و ارزن بر تک کشتی آن ها بود و تیمار خود اختصاص داد. سویا و ارزن در نسبت های مختلف کشت مخلوط، افت واقعی عملکرد نداشتند. محاسبه ضریب غالبیت نشان داد که ارزن از غالبیت بیشتری نسبت به سویا برخودار بود
پژوهشگران	گودرز احمدوند (نفر اول)، حاجی نیا سمیه (نفر دوم)