مشخصات پژوهش

عنوان	نقش توحید عرفانی در تربیت معنوی از دیدگاه امام خمینی ( ره )
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	توحیدعرفانی ، تربیت معنوی ، امام خمینی
چکیده	توحید به معنای این که غیر از یک حقیقت که همان هستی مطلق و نامحدود خداوند است؛ در عالم وجود ندارد، موضوع علم عرفان است. عالم همه مظهر حق است و انسان آینه تمام نمای حق است که با بعد تجرد و معنویت از دیگر موجودات متمایز می گردد.به دلیل این تمایز، تربیت او با جهت معنویت و الهیت جهت کمال و سیرالی الله را در پیش می گیرد. تربیت شکوفا کردن قوه به فعل است که با توجه به بنیان های اعتقادی و فکری هر مکتب دارای انواعی است. تهذیب و تربیت معنوی نفس به دنبال خود، اصلاح جامعه را به دنبال دارد که از دیدگاه امام خمینی جز به اقامه توحید امکان پذیر نیست. تربیت معنوی امام خمینی مبتنی بر اصولی مانند: خدامحوری، اصل فطرت، تدریجی بودن، تغییر پذیری، تقدم تزکیه برتربیت و اصل اراده فردی استوار است.این اصول انسانی را می سازد که انسان توحیدی است و از توحید علمی به توحید عملی رسیده است. انسان محور تربیت است. مبانی انسان شناختی تربیت امام ازهستی شناسی ایشان نشات می گیرد.ارتباط روح با جسم، ابعاد مختلف وجود، انسان بین دو حد، اصالت روح و فطرت الهی استوار است. نتیجه تربیت معنوی توحیدی به صورت کارکردهای فردی دنیوی و اخروی،سعادت دنیا، آرامش درون، ترک منیت و انانیت،انسان الهی، سعادت اخروی و لقای الهی آشکار می گردد.در پی آن رفع نا به سامانی ها، استکبارستیزی و تشکیل حکومت الهی به عنوان کارکرد های اجتماعی توحید ظاهر می گردد. در پایان پیشنهاد می گردد1:. برنامه های تربیتی متناسب با سطح فراگیران طراحی گردد تا بینش، نگرش و افعال فرد را درمسیر تربیت هدایت کند. 2. تبیین دیدگاه های تربیتی و انسان شناختی امام خمینی در کتب و محتوای درسی با توجه به محدوده سنی و درک فراگیران. 3. بازنگری اصول نظام تربیتی و لزوم تاکید بر تربیت معنوی و اجتناب از آموزش بدون پرورش.
پژوهشگران	فرشته ندری ابیانه (استاد راهنما)، اعظم خاکی (دانشجو)