|
عنوان
|
بررسی آسیب پذیری آبخوان دشت همدان - بهار به نیترات
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نیترات، آب زیرزمینی، پهنه بندی، ArcGIS
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: آلودگیهای نقطه ای و غیرنقطه ای )شهری و کشاورزی( از علتهای افت کیفیت آبهای زیرزمینی میباشند. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت آلودگی نیترات در آب زیرزمینی و مدیریت مصرف در بخش آبیاری و شرب در دشت ممنوع شده ی همدان ـ بهار است. مواد و روشها: در این مطالعه با بررسی آمار و اطالعات مربوط به 94 حلقه چاه در سال 3384 و با استفاده از نرمافزار 3.ArcGIS9 و براساس استاندارد کالیفرنیا، میزان آلودگی به نیترات در آبیاری در دو دورهی زمانی و طبق استاندارد EPA و نیز میزان آلودگی آب شرب و میزان DO ،ارزیابی و پهنهبندی شدند. یافته ها: مطابق نتایج، میانگین نیترات در خرداد و شهریور ماه سال مذکور، بهترتیب برابر با 39/32 و 33/31 میلیگرم برلیتر بر حسب یون نیتروژن و غلظت نیترات خرداد و شهریور بهترتیب در 33/44 درصد و 29/49 درصد از مساحت دشت، 1 تا 33 میلیگرم بر لیتر بر حسب یون نیتروژن بوده است. باالترین میزان نقطهای DO در شهریور ماه با مقدار 2/33 میلیگرم بر لیتر و در همان مکان در خرداد ماه 28/2 میلیگرم بر لیتر بودهاست. ضمن اینکه در پهنه ی کلی آبخوان در شهریور ماه مناطقی با محدودهی DO ،33 -1 میلیگرم بر لیتر حدود 83/9 درصد از مساحت آبخوان را شامل شده است. نتیجه گیری: آلوده ترین بخشها، روستای یکن آباد، حومهی شهر همدان و قسمتهای مرکزی دشت به دلیل کوددهی زیاد، عبور فاضلاب شهری و وجود مراکز صنعتی میباشد. براساس استاندارد کالیفرنیا آلودگی آب آبیاری در محدودهی متوسط و طبق استاندارد شرب محدودیت شدید در مصرف آب وجوددارد.
|
|
پژوهشگران
|
افشین بهمنی (نفر اول)، سیده آل محمد (نفر دوم)، امید بهمنی (نفر سوم)
|