|
عنوان
|
بررسی سلسله مراتب نشانداری در صرف اسم و ضمیر زبانهای ایرانی نو شمال غربی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
شمار؛ حالت؛ جنس دستوری؛ اصل کاستن صورت ها؛ پیش بینی فهرست صرفی؛ پیش بینیتمایزهای کاهنده
|
|
چکیده
|
در این مقاله قصد داریم به بررسی نشانداری در صرف اسم و ضمیر زبانهای ایرانی نو شمال غربی از منظری درزمانی براساساصل کاستن صورتها (هاوکینز 2004) بپردازیم. طبق این اصل صورتهای نشاندار پایینترین مرتبه و صورتهای بینشان بالاترین مرتبه را در سلسلهمراتب کاربردبنیاد دارند. ترتیب مقولات در سلسلهمراتب کاربردبنیاد بر اساس بسامد وقوع آنها در زبانها است و دلیل این بسامدهای گوناگون را میتوان به دلایل ارتباطی، پیچیدگی و وقوع نابرابر عناصر زبانی در محیط اجتماعی نسبت داد.در این مقاله نشان دادهایم تغییرات نشانداری در سلسلهمراتب شمار و جنس در صرف اسم و ضمیر زبانهای مورد مطالعه، طبق اصل کاستن صورتها و پیشبینیهای آن است و در سلسلهمراتب حالت استثنائاتی وجود دارد که مطابق پیشبینیهای این اصل نیست.
|
|
پژوهشگران
|
محمد راسخ مهند (نفر اول)، مسعود محمدی راد (نفر دوم)
|