مشخصات پژوهش

عنوان	مضمون های مشترک در مثنوی و غزل های شمس
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	جلال الدین محمد، دفتر اوّل مثنوی، غزلیات شمس، مضامین مشترک
چکیده	غزلیات شمس و مثنوی معنوی بیانگر اندیشههای عرفانی منظوم مولاناست و حاصل دنیای سکروصحو و غناوتعلیم اوست با توجه به مضامین به کار رفته در این دو اثر که با لحنی متفاوت نوشته شدهاند، مسائلی که طرح بنیادین اندیشه و عواطف او را در مثنوی معنوی و غزلیات شمس تشکیل میدهد؛ برخاسته از یک بنیاد فکری ثابت و مشخص است. به طوری که بسیاری از مضامین به کار رفته در غزلیات به صورت تمثیلی و در ضمن داستانها در مثنوی شرح داده شده است ایشان در دفتر اوّل مثنوی و غزلیات شمس مضامین مشترکی مانند، عشق، فنای افعالی، مرگ ارادی، رازداری، انسان کامل، حق تعالی، ریاضت، عالم معنا و صورت، جان و تن، بازگشت به وطن اصلی، مرگ، خواب، دعا، گریه و زاری، فنا و نیستی، سماع، نفس اماره، جبر و اختیار، توکّل و علل و اسباب، وحدت وجود و حرکت و پویایی وجود را به کار برده است.محوریترین وپر بسامدترین مضامین و موضوعاتی که مولوی با شواهد فراوان به آنها توجه داشته، عشق و توحید افعالی است که اساس وپایه سایر اندیشههای مولوی در این دو اثر گرانبهاست.
پژوهشگران	علی محمدی (استاد راهنما)، سعید اسماعیلی (دانشجو)