مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی شاخص های آسیب بافت کبدی در موش های صحرایی مبتلا به انفارکتوس قلبی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	انفارکتوس قلبی،کبد، تمرینات هوازی
چکیده	مقدمه: در این مطالعه ، تاثیر تمرینات هوازی مداوم بر شاخص های سرمی بافت کبد اسپارتاتآمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آلکالن فسفاتاز (ALP) ) در موش های صحرایی ویستار مبتلا به انفارکتوس قلبی بررسی شد. مواد و روشها: 30 سر موش صحرایی نر ویستار چهار هفته پس از سکته قلبی به صورت تصادفی در 3 گروه گروه های زیر : 1: شم ؛ 2: MI- کم تحرک (SED -MI) و 3: ورزش (EX- MI) ؛ تفکیک شدند. گروه ورزش به تمرینات هوازی در معرض در قالب تردمیل در حال اجرا به مدت 10 هفته (5 روز در هفته) با سرعت 17 متر/ دقیقه به مدت 50 دقیقه ورزش کردند. در پایان برنامه های آموزشی، AST سرم ، ALT و ALP اندازه گیری شد به روش ELISA . برای تجزیه و تحلیل از تحلیل یک طرفه واریانس (ANOVA )سطح p <0.05 در نظر گرفته شد. نتایج : سطح فعالیت AST، در پایان آموزش، در گروه MI- کم تحرک و MI- ورزش به طور قابل توجهی افزایش یافته است (P = 0.01 ). این آنزیم نیست بین MI- کم تحرک و MI- ورزش ( = 0.93 P) تفاوت معنی داری . در این راستا، آمینه آلانین ترانسفراز نیز به طور قابل توجهی پس از انفارکتوس میوکارد ( = 0.02 P) افزایش یافته است. این آنزیم نیست در گروه MI- ورزش در مقایسه با MI- کم تحرک ( = 0.55 P) تغییر کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که آلکالن فسفاتاز بود بین تجربی مختلف نیست گروه ( = 0.9 P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که 10 هفته فعالیت تداومی هوازی با شدت متوسط بر عملکرد کبد در موش انفارکتوس میوکارد تاثیر ندارد. برای بررسی بهتر اثر تمرینات ورزشی بر شاخص های پاتولوژیکی بافت کبد نیاز به ارزیابی تغییرات ایمونو هیستوشیمایی می باشد.
پژوهشگران	کمال رنجبر (نفر اول)، فرزاد ناظم (نفر دوم)، سیدشمس الدین هاشمی (نفر سوم)