مشخصات پژوهش

صفحه نخست /بررسی رابطه توانمندسازی ...
عنوان بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی با اعتماد و یادگیری سازمانی در بین پرستاران بیمارستان های شهر همدان
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها توانمند سازی روانشناختی، اعتماد سازمانی، یادگیری سازمانی، پرستاران.
چکیده هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی با اعتماد و یادگیری سازمانی در بین پرستاران بیمارستان های شهر همدان در سال 1394بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری، شامل کلیه پرستاران بیمارستان های شهر همدان (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان شامل بیمارستان های بعثت، فاطمیه، اکباتان، شهید بهشتی و سینا) به تعداد820 نفر(656 نفر زن و165 نفر مرد) بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد260 آزمودنی (208 نفر زن و 52 نفر مرد) انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامۀ استاندارد توانمند سازی روان شناختی اسپریتزر (1995)؛ پرسشنامۀ اعتماد سازمانی کاناواتاناچی و یو (2002) و پرسشنامۀ یادگیری سازمانی بر پایه مدل نیف (2001) استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تأیید اساتید رشته مدیریت قرار گرفت. پایایی ابزار پژوهش، از طریق آلفای کرونباخ، 87/0 برای پرسشنامه توانمند سازی روانشناختی، 89/0 برای پرسشنامه اعتماد سازمانی و 94/0 برای پرسشنامه یادگیری سازمانی برآورد گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (جدول، فراوانی، درصد، نمودار، میانگین و انحرف معیار) و از روش های آمار استنباطی در حد (آزمون t تک گروهی، آزمون کالموگروف – اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی) استفاده شده است. یافته ها نشان داد که وضعیت هر سه متغیر بالاتر از سطح متوسط (3) می باشد. بین توانمند سازی روانشناختی با اعتماد سازمانی و هم چنین بین توانمند سازی روانشناختی و یادگیری سازمانی، رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که از میان مؤلفه های توانمند سازی روانشناختی، بعد اعتماد و سپس بعد خود مختاری توان پیش بینی اعتماد سازمانی را دارد. همچنین از میان مؤلفه های توانمند سازی روانشناختی، مؤلفه اعتماد بیشترین قابلیت را در پیش بینی یادگیری سازمانی دارد و بعد ازآن، مؤلفه شایستگی و سپس معنی دار بودن بیشترین سهم را در قابلیت پیش بینی یادگیری سازمانی به خود اختصاص دادند.
پژوهشگران سیروس قنبری (استاد راهنما)، صادق شمشادی (دانشجو)