مشخصات پژوهش

عنوان	تعیین سازگارترین روش تخمین پارامترهای نفوذ در مدل های ریاضی آبیاری شیاری
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آبیاری سطحی، مدلهای آبیاری سطحی، معادله نفوذ، SIRMOD
چکیده	نفوذ، فرآیندی مهم و پیچیده در ارزیابی سامانه های آبیاری سطحی است که روشهای مختلفی برای برآورد آن در مراجع ارائه شده است. هدف از این مقاله ارزیابی پنج روش مختلف تخمین پارامترهای نفوذپذیری (دو نقطه ای الیوت و واکر، نفوذسنج چرخشی، سینگ و یو، یک نقطه ای شپارد و همکاران و دو نقطه ای اصلاح شده شپارد و همکاران ) و تعیین سازگارترین روش در هر یک از مدل های طراحی و ارزیابی آبیاری شیاری است. در این راستا از سه سری داده صحرایی استفاده شد. سپس حجم SIRMOD (هیدرودینامیک، موج جنبشی و اینرسی صفر)، با استفاده از نرم افزار آب نفوذ یافته و زمان پیشروی آب در طول شیار، بر اساس هر یک از روشهای نفوذ و مدلهای شبیه سازی آبیاری، برآورد شد. نتایج نشان داد که در 21/ 2 و 4 / تخمین حجم آب نفوذ یافته به شیار، روش دو نقطه ای الیوت و واکر و روش نفوذسنج چرخشی دارای کمترین خطای نسبی (به ترتیب 9 درصد) بودند. در پیش بینی مرحله پیشروی آب، مدل موج جنبشی با روش نفوذسنج چرخشی، مدل اینرسی صفر با روش دو نقطه ای الیوت و واکر و مدل 12 درصد) بودند. به طورکلی در هر پنج / 12 و 86 /81 ،10/ هیدرودینامیک با روش دو نقطه ای الیوت و واکر دارای کمترین خطای استاندارد (به ترتیب 04 روش تعیین ضرایب نفوذ، مدل موج جنبشی نسبت به هیدرودینامیک و اینرسی صفر دارای دقت بیشتری در شبیه سازی پیشروی آب بود. این در حالی است که دو مدل هیدرودینامیک و اینرسی صفر تفاوت تقریباً ناچیزی داشتند.
پژوهشگران	سمیرا اخوان (نفر اول)، مهدوی نجف آبادی عاطفه (نفر دوم)