مشخصات پژوهش

عنوان	ارتقاء مدل های بر آورد تبخیر - تعرق در سیستم های آبیاری نقطه ای و با آبدهی مستمر
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	: آبیاری سفالی، قطره ای سطحی و زیر سطحی، ضریب گیاهی یک جزیی و دو جزیی، پوشش سطح خاک
چکیده	چکیده: کمبود آب یکی از چالش های عمده بخش کشاورزی در بسیاری از کشور ها، به ویژه کشور های واقع در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد . در این شرایط ارتقاء مدل های تبخیر – تعرق و سیستم های آبیاری می تواند راهکاری مؤثر در جلو گیری از هدر روی آب به طریق نفوذ عمقی و همچنین کاهش تلفات آب ناشی از تبخیر از سطح خاک باشد. هدف از این تحقیق اصلاح فرمول فائو پنمن – مانتیث برای سیستم آبیاری سفالی و بررسی عملکرد، کارایی مصرف آب و ضرایب گیاهی یک جزیی و دو-جزیی ذرت تحت سه روش آبیاری سفالی، قطره ای سطحی و زیر سطحی بود. بدین منظور آزمایشی بر روی گیاه ذرت رقم سینگل کراس 704 کشت شده در میکرو لایسیمتر در مزرعه پایلوت معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی کرج در سال 1393 انجام شد. آزمایشات در قالب اسپلیت پلات بر پایه ی بلوک های کامل تصادفی با تیمار اصلی روش آبیاری در سه سطح (سفالی، قطره ای سطحی و زیر سطحی( و تیمار فرعی با و بدون پوشش سطح خاک با ورقه آلومینیومی با سه تکرار اجرا شد. بر اساس بیلان آبی، نتایج نشان داد که تبخیر و تعرق واقعی محصول ذرت، برای منطقه نیمه خشک کرج، در طول فصل رشد به ترتیب 380، 377 و 371 میلی متر برای آبیاری سفالی، قطره ای سطحی و زیر سطحی بود. با این حال برای همان دوره، مقدار کل تبخیر – تعرق گیاهی بدست آمده از روش فائو پنمن مانتیث نیز 374 میلی متر برآورد شد. آنالیز آماری داده های تبخیر-تعرق نشان داد که اثر روش های آبیاری و تاثیر پوشش سطح خاک بر روی تبخیر-تعرق ذرت در سطح 1 درصد معنی دار شد ولی اثر متقابل روش آبیاری و پوشش سطح خاک بر تبخیر-تعرق ذرت اختلاف معنی داری نداشت. نتایج نشان داد که ضریب گیاهی در روش آبیاری سفالی در در هر سه مرحله اولیه، توسعه و میانی از فصل رشد به ترتیب 52/0،78/0.و19/1 بود و بالا ترین مقدار ضریب گیاهی به روش آبیاری سفالی اختصاص داشت. همچنین بر اساس روابط پیشنهادی فائو 56 ضرایب گیاهی یک جزیی و دو جزیی ذرت تعیین گردید. تبخیر – تعرق بر آوردی ذرت با اعمال ضریب گیاهی دو جزیی اختلاف کمتری با مقدار تبخیر - تعرق لایسیمتری ذرت داشت ( mmd-122/2= (RMSE. اما روش ضریب گیاهی یک جزیی نسبت به روش ضریب دو جزیی بسیار ساده تر و راحت تر بود. اثر روش آبیاری بر عملکرد بیولوژیکی، کارایی مصرف آب (WUE) و کارایی مصرف آب آبیاری (IWUE) در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری داشت. بشترین مق
پژوهشگران	سمیرا اخوان (استاد راهنما)، الهه کنعانی (دانشجو)، حسین دهقانی سانیچ (استاد مشاور)