مشخصات پژوهش

عنوان	اثر تعاملی 8 هفته تمرین هوازی پس از تلقیح سلولهای بنیادی مغز استخوان در جسم مخطط بر شاخصهای رفتاری در موشهای مدل پارکینسونی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	سلول بنیادی مغز استخوان، تمرین هوازی، ارزیابی رفتاری، پارکینسون
چکیده	زمینه و هدف: پارکینسون یک انحطاط پیشرونده دستگاه عصبی است که نورونهای دوپامینرژیک جسم سیاه تخریب و به دنبال آن مقادیر دوپامین در جسم مخطط کاهش مییابد.تلقیح سلولهای بنیادی و انجام تمرینات ورزشی از جمله راههای درمانی غیردارویی است که برای درمان این بیماری مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تعاملی 8 هفته تمرین هوازی پس از تلقیح سلولهای بنیادی مغز استخوان بر شاخصهای رفتاری موشهای پارکینسونی است. مواد و روشها: 35 موش صحرایی نر نژاد ویستار، به طور تصادفی به پنج گروه هفت تایی کنترل سالم، کنترل پارکینسونی، تلقیح - سلول، تمرین و تلقیح سلول+تمرین تقسیم شدند. جهت ایجاد مدل پارکینسونی، تخریب جسم مخطط با تزریق 5 میکروگرم محلول 6 هیدروکسی دوپامین به صورت استریوتاکسی به داخل جسم مخطط صورت گرفت. برای جداسازی سلولهای بنیادی، از مغز استخوان 6 هفته استفاده شد که پس از کشت،حدود 105 سلول در 2 میکرولیتر محیط از طریق کانال به - فمور و تیبیای موشهای صحرایی نر 8 داخل جسم مخطط موشهای مورد نظر تزریق شد. تمرین هوازی شامل 8 هفته دویدن روی نوارگردانبا سرعت 15 متر بر دقیقهبود. برای ارزیابی رفتاری از تست چرخشی آپومورفین، تعادل و سیلندر استفاده گردید. نتایج:در گروه تلقیح سلول+تمرین کاهش معنیداریبه لحاظ تعداد چرخش در تست چرخشی آپومورفین، مدت اجرای تست تعادل و نیز که بیانگر اثر مثبت تلقیح سلول همراه با (P≤ 0/ عدم تقارن حرکتی در تست سیلندر نسبت به گروه کنترل پارکینسونی مشاهده شد ( 05 انجام تمرین بر شاخصهای رفتاری تعادل و عدم تقارن حرکتی است. نتیجه گیری:تلقیح سلولهای بنیادی مغز استخوان در جسم مخطط و به دنبال آن انجام تمرین
پژوهشگران	سیدعبداله هاشم ورزی (نفر اول)، علی حیدریان پور (نفر دوم)، ضیاء فلاح محمدی (نفر سوم)، محسن پور قاسم (نفر چهارم)