|
چکیده
|
قواعد عرفی بخاطر برخورداری از ویژگی هایی چون پویائی و قابلیت انطباق پذیری سریع با تحولات روز و اینکه شکل گیری، تحول و تکاملشان تابع کنش و واکنش تابعان اصلی روابط بین الملل است - صرفنظر از هرگونه نیاز به وجود قوه عالیه یا تشریفات خاص -، در جامعه بین المللیِ فاقد تمرکز و غیرنهادین امروز منزلتی متمایز و برتر دارند. در این بین فرایند شناسایی این قواعد از جمله مسائلی قلمداد می شود که پیرامون آن همواره گسترده ترین مجادلات نظری مطرح بوده است. قالب مبهم و چارچوب نامشخص حاکم بر فرایند مذکور در عین اینکه چالشی همیشگی میان حقوقدانان تلقی می شده، سبب بروز اختلافات گسترده نزد دولتها نیز بوده است. به همین خاطر در این عرصه مراجع قضایی بین المللی به عنوان عالی ترین نهادهای حقوقی در جامعه بین المللی – در فقدان نهاد مستقل جهت شناسایی این قواعد – از مؤثرترین و معتبرترین مراجع بوده اند که عملکردشان بواقع گنجینه ای ارزشمند در راه یافتن شرایط شکل گیری و شناسایی قواعد عرفی محسوب می شود. و کمیسیون حقوق بین الملل سازمان ملل متحد همواره بر آن بوده است که با تکیه بر همین رویه قضایی بین المللی، چارچوب مشخصی را برای استفاده دولتها و پژوهشگران ارائه نماید.
|