|
عنوان
|
بهبود پارتویی توزیع درآمد و سیاست گذاری مالیاتی در ایران
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بهبود پارتو؛ مدل رشد سولو؛ توزیع درآمد؛ مدل رشدکوزنتس؛ مالیات
|
|
چکیده
|
بهبود پارتو یک مفهوم تعادل اقتصادی در عرصه توزیع کالا و خدمات بین مصرف کنندگان و منابع تولید بین عرضه کنندگان است و به وضعیتی اطلاق می شود که در آن با فرض وجود یک تخصیص اولیه از کالا و خدمات مصرفی و منابع تولید، هرگونه تغییر برای تخصیص مجدد و بهتر شدن رفاه یک فرد، بدون بدتر شدن رفاه دیگران امکان پذیر باشد. از طرف دیگر در مدل رشد اقتصادی سولو، با فرض ثابت ماندن نرخ پس انداز، اثر سیاست گذاری مالیاتی بر رشد اقتصادی و بهبود پارتویی توزیع درآمد دیده نشده و طبق این چارچوب نظری، حتی اگر نرخ پس انداز نیز تغییر نماید، هنوز گزینه های محدودی از فعالیت های اقتصادی را می توان برای اجرای سیاست مالیاتی انتخاب نمود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کارآمدی انواع مالیات های بر مصرف و درآمد دولت بر رشد اقتصادی کشور از طریق بهبود توزیع درآمد طی سال های 1353 الی 1391 است. نتایج نشان داد که بر خلاف چارچوب نظری ارایه شده در مدل رشد سولو و طی سال های مورد بررسی، متغیرهای تورم، بیکاری و تولید ناخالص داخلی باعث افزایش ضریب جینی و نابرابرتر شدن وضعیت توزیع درآمد و متغیرهای درآمد مالیاتی، نرخ باسوادی، مربع تولید ناخالص داخلی، نسبت هزینه های عمرانی به هزینه های جاری دولت باعث بهبود وضعیت رشد اقتصادی شده اند. همچنین مشخص گردید که متغیر مالیات بر درآمد، مالیات بر درآمد با یک وقفه، مالیات بر مصرف و مالیات بر مصرف با یک وقفه اثر معناداری بر ضریب جینی داشته و باعث بهبود وضعیت توزیع درآمد شده اند.
|
|
پژوهشگران
|
حمید سپهردوست (نفر اول)، صابر زمانی شبخانه (نفر دوم)
|