مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه زمان رسیدن به اوج گشتاور و مدت زمان شتاب گیری در کاراته کاران حرفه ای
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	خستگی عضلانی، کاراته، زمان رسیدن به اوج گشتاور، زمان شتاب گیری
چکیده	هدف: هدف این تحقیق اندازه گیری تفاوت بین زمان شتابگیری و مدت زمان رسیدن به اوج گشتاور عضلات مفصل زانو قبل و بعد از خستگی عضلانی در کاراته کاران حرفه ای زن بود. روش بررسی: 13 زن ورزشکار کاراته کار نخبه (سن:3/1±5/15سال) با استفاده از دستگاه بایودکس ایزوکینتیک3 در سرعت های 60، 180 و 300 درجه بر ثانیه قبل و بعد از پروتکل خستگی عضلات چهارسرران و همسترینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: تفاوت معناداری در متغیرهای زمان رسیدن به اوج گشتاور و زمان شتاب گیری قبل و بعد از خستگی عضلانی در سرعت زاویه ای60 درجه بر ثانیه مشاهده نشد (05/0p). در سرعت 300 درجه بر ثانیه فقط گروه عضلات همسترینگ، زمان رسیدن به اوج گشتاور و زمان شتاب گیری بالاتری را بعد از خستگی عضلانی نشان دادند (04/0=p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نیازهای عملکردی عضلات خسته زنان کاراته کار حرفه ای لزوماً میزان قدرت آن ها نیست. زیرا زمان رسیدن به اوج گشتاور و همچنین زمان شتاب گیری نیز پس از خستگی عضلانی دچار تغییر گردید. با وجود این، خستگی عضلانی می تواند سبب ایجاد عدم تعادل در بین گروه های عضلانی به ویژه در سرعت های بالا شود که احتمال آسیب دید گی در مفصل زانو را افزایش می دهد.
پژوهشگران	ندا بروشک (نفر اول)، مهرداد عنبریان (نفر دوم)