مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر خستگی موضعی عضلات چهارسر رانی بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی هنگام بلند کردن بار با روش های متفاوت
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	بلند کردن بار، خستگی، الکترومایوگرافی، عضلات چهارسر رانی
چکیده	هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر خستگی موضعی عضلات چهار سر رانی بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی هنگام بلند کردن بار با تکنیک های مختلف بود. تعداد 20 آزمودنی زن سالم به صورت موارد در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها حرکت بلند کردن بار را با چهار تکنیک مختلف (اسکات، استوپ، استرادل، زانو زدن) و در دو موقعیت قرارگیری بار (بلند کردن یک بار از مقابل بدن و بلند کردن دو بار از طرفین بدن) در هنگام قبل و بعد از خستگی انجام دادند. برای ایجاد خستگی عضلات چهارسر رانی از دستگاه Leg press با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسر رانی، نیم وتری، دوقلو و درشت نئی قدامی آزمودنی ها با فرکانس نمونه برداری 2000 هرتز ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات خام به دست آمده از الکترودهای سطحی، فیلتر میان گذر 10 تا 500 هرتز استفاده شد. سپس فعالیت الکترومایوگرافی عضلات با شیوه ریشه میانگین مجذور (RMS) ازداده های فیلتر شده، محاسبه شد. برایتعیین اثر تکنیک های مختلف بلند کردن، خستگی و موقعیت قرارگیری بار نسبت به بدناز روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری (Repeated measure)استفاده شد. سپس در آزمون های تعقیبی جهت مقایسه فعالیت عضلات در جفت شرایط قبل و بعد از خستگی و موقعیت قرارگیری بار نسبت به بدن از test همبسته استفاده شد (p<0.05). با توجه به نتایج بدست آمده،به نظر می رسد که در هنگام خستگی عضلات چهارسر رانی، استفاده از تکنیک استرادل و زانو زدن برای بلند کردن یک بار از مقابل بدن مناسب تر باشد. همچنین بلند کردن دو بار از طرفین بدن در مقایسه با بلند کردن یک بار از مقابل بدن نیازمند فعالیت عضلانی کمتری بوده و در فعالیت های بلند کردن مکرر، تاخیر در وقوع خستگی را به همراه خواهد داشت
پژوهشگران	مهرداد عنبریان (استاد راهنما)، معصومه فدائی (دانشجو)