مشخصات پژوهش

عنوان	اثر مایکوریز و محلول پاشی سولفات روی بر رشد و عملکرد ذرت (Zea mays) تحت تنش رطوبتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	کود زیستی، عملکرد بیولوژیک، وزن دانه
چکیده	به منظور بررسی اثر مایکوریز و محلول پاشی سولفات روی بر رقم ذرت NS640تحت شرایط تنش کم آبی، آزمایشی بصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه بوعلی سینا در سال 1393 اجرا شد. کرت اصلی شامل چهار سطح آبیاری پس از 60، 90، 120و 150 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و کرت فرعی شامل دو عامل محلولپاشی سولفات روی و کود زیستی مایکوریز گونه Glomus mosseae بصورت فاکتوریل هر کدام در دو سطح کاربرد و عدم کاربرد بود. نتایج نشان داد که تمام صفات تحت تاثیر تنش کم آبی قرار گرفتند. اثر مایکوریز و محلول پاشی نیز بر تمام صفات به جز تعداد بلال در بوته معنی دار بود. وزن صد دانه تحت تاثیر تیمار استفاده توام از مایکوریز و محلول پاشی روی 39/30 درصد افزایش یافت. کاربرد مایکوریز عملکردهای دانه و بیولوژیک را در هر چهار سطح تنش افزایش داد اما محلول پاشی سولفات روی تنها در سطوح آبیاری 60 و 90 میلی متر موجب افزایش عملکرد دانه شد. به طور کلی محلول پاشی سولفات روی در مقایسه با عدم محلول پاشی عملکرد بیولوژیک را 11 درصد افزایش داد. بیشترین کارایی مصرف آب به میزان 8/1 کیلوگرم دانه بر متر مکعب آب نیز از سطح آبیاری 90 میلی متر و استفاده از مایکوریز بدست آمد.
پژوهشگران	محمدعلی ابوطالبیان (استاد راهنما)، نسرین خدابنده لو (دانشجو)