مشخصات پژوهش

عنوان	اثر شیوه مصرف سولفات روی بر عملکرد، ویژگی های زراعی و راندمان مصرف آب در آفتابگردان تحت شرایط تنش رطوبتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اولئیک-سرعت رشد- لینولئیک-محلول پاشی- نواری
چکیده	به منظور بررسی اثرات تنش رطوبتی و شیوه مصرف سولفات روی بر شاخص های رشد، عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان، آزمایشی درسال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا به صورت اسپیلت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی درسه تکرار انجام شد. تنش رطوبتی درچهار سطح آبیاری پس از 60، 90، 120و 150 میلی-متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A در کرت های اصلی و شیوه مصرف کود سولفات روی در چهار سطح )عدم مصرف، محلول-پاشی، مصرف خاکی به صورت پخش و مصرف خاکی به صورت نواری( در کرت های فرعی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد با افزایش شدت تنش رطوبت حداکثر-های شاخص سطح برگ، وزن خشک کل، سرعت رشد محصول، سرعت فتوسنتز خالص، ارتفاع، وزن طبق و عملکرد روغن کاهش یافت اما محلول پاشی و مصرف نواری سولفات روی در شدت های کم تنش رطوبتی سبب بهبود این صفات گردید و با افزایش شدت تنش رطوبت تأثیر شیوه مصرف سولفات روی از میان رفت. قطر و تعداد دانه در طبق در شدت های بالای تنش رطوبت با مصرف محلول پاشی و نواری سولفات روی افزایش یافتند. وزن صد دانه تنها در سطح آبیاری معمول (شاهد) بالا تر بود و در سایر سطوح تنش رطوبت، به یک اندازه نسبت به شاهد کاهش نشان داد. در این تحقیق عدد اسپاد با افزایش شدت تنش رطوبت افزایش نشان داد و کارایی مصرف آب در گیاه در آبیاری پس از 90 میلی متر تبخیر به حداکثر رسید (3/1 کیلو گرم دانه بر متر مکعب آب). عملکرد دانه با مصرف سولفات روی در تمام سطوح تنش رطوبت افزایش یافت که این افزایش بیشتر در مصرف نواری و محلول پاشی مشاهده شد. بیش ترین عملکرد دانه و شاخص برداشت در شرایط عدم تنش رطوبت و محلول پاشی سولفات روی به ترتیب به میزان 700 گرم بر متر مربع و 26 درصد حاصل گردید. درصد روغن دانه در شدت های تنش بالا تر از 90 میلی متر تبخیر کاهش یافت و محلول پاشی آن را نسبت به عدم مصرف سولفات روی بیش از 11 درصد افزایش داد. همچنین میزان روی، اسید های چرب اولئیک، لینولئیک و نسبت اسید چرب اولئیک به لینولئیک دانه با افزایش شدت تنش رطوبت کاهش یافت و محلول پاشی سولفات روی این صفات را به بالا ترین میزان در مقایسه با دیگر روش های مصرف سولفات روی رسانید.
پژوهشگران	محمدعلی ابوطالبیان (استاد راهنما)، افسانه بابا رئیسی (دانشجو)