عنوان
|
تاثیر وضعیت قرارگیری تنه و پاها بر فعالیت الکترومایوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی هنگام اجرای تمرینات مقاومتی پرس پا
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
پرس پا، وضعیت پا، وضعیت تنه، الکترومایوگرافی، فعالیت عضلانی
|
چکیده
|
چکیده: هدف از این تحقیق، کمّی سازی فعالیت الکترومایوگرافی منتخبی از عضلات اندام تحتانی هنگام اجرای تمرین مقاومتی پرس پا با تکنیک های مختلف بود. دوازده پاورلیفتر مرد سالم به صورت تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. سیگنال های الکترومایوکرافی سطحی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، نیم وتری و دو سر رانی آزمودنی ها هنگام اجرای حرکت پرس پا با تکنیک-های متفاوت قرارگیری تنه و پاها با فرکانس نمونه برداری 2000 هرتز جمع آوری شد. آزمودنی ها هر تکنیک را با 70 درصد یک تکرار بیشینه خود اجرا کردند. تکنیک های بررسی شده در این تحقیق بر اساس ایجاد تغییراتی در زوایای پشتی دستگاه پرس پا و قرارگیری وضعیت پاها تعیین شد. پشتی دستگاه پرس پا از زاویۀ معمول 45 درجه به 4 وضعیت 15، 20، 25 و 30 درجه تغییر داده شد. در اجرای هر بار تکنیک در وضعیت های چهارگانه پشتی، پاها نیز در سه حالت نزدیک لبه بالایی ، وسط و نزدیک لبه پایینی صفحۀ تکیه گاه پاهای دستگاه قرار گرفت. به منظور نرمال سازی، فاصله پاها از یکدیگر به اندازه فاصله بین خار قدامی فوقانی خاصره ی آزمودنی ها تعریف شد. برای تجزیه تحلیل اطلاعات خام به دست آمده از الکترودهای سطحی از فیلتر میان گذر 10 تا 450 هرتز استفاده شد. سپس میزان فعالیت الکترومایوگرافی خام عضلات با شیوۀ ریشۀ میانگین مجذور (RMS) در مرحلۀ اکستنشن زانو (فاز کانسنتریک حرکت) محاسبه شد. به منظور نرمال سازی میزان فعالیت هر عضله، مقادیر به دست آمده در حرکت پرس پا بر مقادیر MVIC آن عضله تقسیم و در عدد صد ضرب گردید. برای تجزیه تحلیل داده های به دست آمده، از روش آماری Generalized estimating equation (GEE) به منظور تشخیص تفاوت های ایجادشده در سطح فعالیت عضلات هنگام تغییر وضعیت قرارگیری پاها و تنه با سطح معنی داری 95 درصد استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که سطح فعالیت عضلات منتخب از گروه چهار سرران و همسترینگ به طور همزمان در زاویۀ 20 درجه پشتی دستگاه پرس پا و قرار گیری پاها نزدیک لبۀ بالایی تکیه گاه به طور معناداری بیشتر از حالات دیگر می باشد. با توجه به اینکه فعالیت هم زمان عضلات همسترینگ و چهار سرران یک فاکتور مهم در کاهش کشش لیگامنت ACL است، بنابراین توصیه می شود برای ایمنی بیشتر هنگام استفاده از دستگاه پرس پا با اهداف توانبخشی و ورزشی، پشتی دستگاه در زاویۀ 20 درجه تنظیم و وضعیت قر
|
پژوهشگران
|
مهرداد عنبریان (استاد راهنما)، مجتبی گلپریان (دانشجو)
|