مشخصات پژوهش

عنوان	رابطه بین میزان دینداری با سبک تربیتی خانواده در بین دانش آموزان دوره متوسطه 1
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	دینداری، سبک تربیتی، خنوااد ، داوش آمازان
چکیده	هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین باورهای دینی و سبک تربیتی خانواده در بین دانش آموزان پایه دوم دبیرستانهای ناحیه 1 همدان است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر سال دوم دبیرستان های ناحیه یک شهر همدان در سالتحصیلی 91-1390 که مشغول تحصیل بوده اند و تعداد آنها 2955 نفر است. در این پژوهش با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی(طبقه ایی نسبتی) و بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد341 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته؛ سنجش دینداری مسلمان و ابعاد رفتاری والدین (سبک های تربیتی خانواده) استفاده شد که پایایی آنها براساس آلفای کرانباخ به ترتیب سنجش دینداری، 927%=  و سبکهای تربیتی خانواده، 775%=  بدست آمد . نتایج پژوهش نشان داد که میزان باورهای دینی دانش آموزان پایه دوم دبیرستانهای ناحیه 1همدان بالاتر از حد متوسط است و با توجه به بالا بودن فراوانی سبک تربیتی مقتدرانه و بعد، سهل گیرانه، چنین به نظر می رسد غالب سبک تربیتی دانش آموزان به ترتیب مقتدرانه وسهل گیرانه است. بنابر این باورهای دینی دانش آموزان با سبک تربیتی خانواده مقتدرانه بیشتر از باورهای دینی دانش آموزان با سبک تربیتی خانواده بی تفاوت است. اما بین سایر سبک های تربیتی خانواده از نظر میزان باورهای دینی فرزندانشان تفاوت معناداری مشاهده نشد.
پژوهشگران	احمد سلحشوری (نفر اول)، معصومه خنکدار طارسی (نفر دوم)، محمد جواد ملکوتی (نفر سوم)