مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی رابطه بین سبک یادگیری دیداری با انگیزش پیشرفت دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه ناحیه یک شهر همدان در سال تحصیلی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	سبک یادگیری دیداری، انگیزش پیشرفت، دانش آموزان دوره متوسطه.
چکیده	هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین سبک یادگیری دیداری با میزان انگیزش پیشرفت دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه ناحیه یک شهر همدان در سال تحصیلی 94-93 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیۀ دانش آموزان دختر دورۀ دوم متوسطه ناحیۀ یک شهر همدان می باشد که تعداد آنها 4284 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان 353 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های استاندارد انگیزش پیشرفت هرمنس و پرسشنامه سبک یادگیری واک است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل: درصد، فراوانی، میانگین، انحراف معیار، جدول و آزمون آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کالموگروف – اسمیرونوف و آزمون t تک گروهی استفاده شد. یافته ها نشان داد میزان استفاده دانش آموزان از سبک یادگیری دیداری در حد کم است و بین سبک یادگیری دیداری و میزان انگیزش پیشرفت دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد.
پژوهشگران	محمدرضا یوسف زاده چوسری (نفر اول)، حلیمه شاهرخی (نفر دوم)